ازدواج در نوجوانی

ازدواج در نوجوانی یعنی ازدواج قبل از رسیدن یک یا هر دو زوج به سن قانونی ولی بعد از رسیدن به سن بلوغ (در ایران قبل از رسیدن به ۱۸ سال). دلایل این ازدواج‌ها می‌تواند بارداری نوجوانان، عشق نوجوانی،نیاز جنسی ، نیاز عاطفی، فشار خانواده یا دلایل مذهبی و فرهنگی باشد.

ازدواج نوجوانان در ایران

با توجه به ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی ایران، ازدواج نوجوانان دختر بالاتر از ۱۳ سال و پسران بالاتر از ۱۵ سال در ایران قانونی است. البته قبل از آن نیز با اجازه والدین و مجوز دادگاه امکان‌پذیر است.
ماده ۱۰۴۱
عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن ۱۳ سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن ۱۵ سال تمام شمسی منوط است به اذن ولی به شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح.[1]

جستارهای وابسته

منابع

  1. «قانون مدنی» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.