ابوالقاسم علیدوست

ابوالقاسم علیدوست (متولد سال ۱۳۴۰ خورشیدی / ۱۳۸۰ قمری)، فقیه، فیلسوف فقه، مدرس درس خارج فقه و اصول، نویسنده و محقق اسلامی است. وی رئیس اندیشکده فقه و حقوق اسلامی مرکز الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت[1]، عضو جامعه مدرسین، رئیس کرسی‌های نظریه پردازی (علوم نقلی)، رییس انجمن فقه و حقوق اسلامی حوزه علمیه و با رتبه استادی عضو هیئت علمی گروه فقه و حقوق اسلامی پژوهشکده نظام‌های اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است.[2]

ابوالقاسم علیدوست
نام در زمان تولدابوالقاسم علیدوست
زادهٔ۱۳۴۰ ش
ابرکوه، یزد، ایران
حیطهفقه و اصول، فلسفه فقه

زندگی‌نامه

'ابوالقاسم علیدوست' در سال ۱۳۴۰ در شهرستان ابرکوه (از توابع استان یزد) متولد شد. در سن هفت سالگی به مدرسه رفت. دوران دبستان را در پنج سال به پایان رساند. [3] در تابستان همان سال در ابرکوه حوزه علمیه‌ای افتتاح شد و وی از همان زمان تحصیلات حوزوی‌اش را آغاز نمود. در سال ۱۳۵۴ وارد حوزه علمیه شیراز شد. و در آن جا با سید عبدالحسین دستغیب شیرازی آشنا شد و در مدرسه ایمانیه شیراز با مدیریت شهید دستغیب دروس حوزوی را ادامه داد و در درس برادر ایشان استاد سید مهدی دستغیب شرکت می‌کرد. در همان زمان هم نزد سید هاشم (فرزند سید عبدالحسین دستغیب شیرازی) در مدرسه حکیم تحصیل می‌نمود. و نهایتاً در سال ۱۳۵۵ به شهر قم مهاجرت کرد. اغلب دروس رسائل، مکاسب و کفایه را نزد ستوده فرا گرفت. از سال ۶۰ یا ۶۱ در دروس خارج شرکت کرد و ۲ سال درس اصول را به صورت خصوصی از خاتم یزدی آموخت.

از اساتیدش فاضل لنکرانی، جواد تبریزی، جعفر سبحانی، ناصر مکارم شیرازی و در درس خارج فقه و اصول عمدتاً وحید خراسانی بوده‌اند. فلسفه را با شرح منظومه ملا هادی سبزواری نزد گرامی و انصاری شیرازی و اسفار اربعه را نزد علمایی چون آقایان جوادی آملی، حسن زاده آملی، محمدی گیلانی، انصاری شیرازی و مصباح یزدی فرا گرفت. از سال ۶۲ رسماً در مدرسه المهدی قم – که تحت نظر سید محمدرضا گلپایگانی اداره می‌شد تدریس سیوطی را شروع کرد. بعد از آن در مدارس رسول اکرم، رضویه، عترت، معصومیه و ... درس‌های سیوطی، مغنی و عموم کتب سطح را تدریس نمود. در سال ۷۱ یا ۷۲ تدریس رسائل را در مدرسه سید محمدرضا گلپایگانی آغاز کرد و سپس مکاسب و کفایه را تدریس نمود. تفسیر قرآن را به صورت درس تخصصی از سال ۷۷ در مرکز تخصصی تفسیر و در سال ۱۳۹۰ در مدرسه عالی خاتم‌الاوصیا شروع کرد. خارج اصول را از سال ۱۳۷۵ و خارج فقه را از سال ۱۳۸۲ تدریس و فلسفه فقه را در سال ۱۳۸۹ در مدرسه عالی خاتم‌الاوصیا آغاز نمود.[4]

کتاب‌ها[5]

  1. «فقه و مصلحت» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۸۸
  2. «هدایت تحصیلی طلاب و دانش پژوهان»، انتشارات دارالفکر، ۱۳۸۴
  3. «نظارت بر تحقیقی موسوم به (نقد فقهی قانون مجازات اسلامی، بخش دیات)
  4. «فقه و عرف» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ۱۳۸۴
  5. «فقه و عقل» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ۱۳۸۱
  6. «سلسبیل فی اصول التجزئة و الاعراب» نشر اسوه ۱۳۸۳
  7. «مغنی الادیب» انتشارات حوزه علمیه. ۱۳۷۰
  8. «جرعه‌ای از ادب قرآن: آموزش کاربردی ادبیات عرب»، بوستان کتاب، ۱۳۸۷
  9. «صراط: هدایت تحصیلی طلاب و دانش پژوهان»،انتشارات دارالفکر، ۱۳۸۴
  10. «مقدمه علمی بر کتاب «مقصدهای شریعت»» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌های اسلامی ۱۳۸۸
  11. «طراط اندیشه و عمل»، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌های اسلامی ۱۳۹۵
  12. «فقه و حقوق و قراردادها (ادله عام قرآنی)» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌های اسلامی ۱۳۹۵
  13. «فقه و حقوق و قراردادها (ادله عام روایی)» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌های اسلامی ۱۳۹۵
  14. «مصادر فقه» جامعه المصطفی العالمیه، ۱۳۹۵
  15. «فقه مسائل نوپیدا»، اشراق حکمت، ۱۳۹۵
  16. «فقه هسته‌ای»، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1397
  17. «فقه هنر1»، مدرسه اسلامی هنر، 1395
  18. «فقه هنر2»، مدرسه اسلامی هنر، 1397

بخشی از مقالات علمی- پژوهشی [5]

  1. «فقه و عقل» قبسات، ۱۳۷۹ – شماره ۱۵ و ۱۶
  2. «اقتراح: مبانی معرفتی و کلامی فقه» قبسات ۱۳۷۹ – شماره ۱۵ و ۱۶
  3. «قاعده نفی غرر در معاملات» اقتصاد اسلامی، ۱۳۸۲ – شماره ۹
  4. «قاعده نفی سبیل» مقالات و بررسی‌ها ۱۳۸۳ – دوره ۳۷، شماره ۴، دفتر ۷۶٫
  5. «گستره شریعت» قبسات۱۳۸۳ – شماره ۳۲
  6. «مناهج عمده تحقیق در معارف دینی» قبسات، ۱۳۸۳ – شماره ۳۴
  7. «نقش عقل در اجتهاد» قبسات/ ۱۳۷۹
  8. «فقهِ هنر در دو نگاه جامع و تعیّنات موردی» قبسات، دوره ۲۰، شماره ۷۸، ۱۳۹۴٫
  9. «دین، شریعت و مصلحت»، قبسات، دوره ۱۶، شماره ۶۱، ۱۳۹۰
  10. «با امام (ره) در تفسیر بسم الله» آینه پژوهش فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۲ – شماره ۷۹ ».
  11. «امام علی و فقه» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی،۱۳۸۱
  12. «فلسفه فقه» پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی،۱۳۸۵
  13. «نقش پدیده شناسی ازدواج در اذن ولی به نکاح دوشیزه رشیده»، ۱۳۸۹،مطالعات راهبردی زنان شماره ۴۸
  14. «بازپوهی خروج زن از منزل بدون اذن شوهر از منظر قاعده لاضرر»،۱۳۹۰، مطالعات راهبردی زنان، شماره۵۱
  15. «استناد به مذاق شریعت در بوته نقد»، ۱۳۸۸، حقوق اسلام شماره ۲۲
  16. «فلسفه الفقه» ۱۴۳۲، قبسات شماره۱
  17. «بررسی قاعده تسلط و گستره آن»، ۱۳۸۹، حقوق اسلامی شماره ۲۴
  18. «قاعده نفی غرر» ۱۴۳۲، قبسات شماره ۲
  19. «دین، شریعت و مصلحت»،۱۳۹۰، قبسات شماره ۶۱
  20. «از فقه تا قانون»، ۱۳۹۰، مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی
  21. «بررسی فقهی اطاعت زوجه از زوج» ۱۳۹۰، حقوق اسلامی ۲۹٫
  22. «فقه تولید،انباشت و کاربرد سلاح های غیر متعارف»، ۱۳۹۲، حقوق اسلامی شماره ۳۸٫
  23. «مشارکت در حرام و معیار استناد معصیت»، ۱۳۹۴، حقوق اسلامی شماره ۴۷
  24. «ظرفیت‌های فقه در رویارویی با مسائل دنیای معاصر»، ۱۳۹۵، اقتصاد اسلامی ۶۲
  25. «بایسته‌های مفهوم شناسی در نصوص دینی»،۱۳۹۵، فلسفه دین شماره۲
  26. «ماهیت و چیستی شناسی «فقه امنیت» و «فقه امنیتی»» ۱۳۹۴، حکومت اسلامی شماره ۴
  27. «فلسفه قواعد فقهیه»، ۱۳۹۵، پژوهش‌های فقهی شماره۲
  28. «ظهور اطلاقی آیات و روایات» ۱۳۹۵، حقوق اسلامی
  29. «نقش عدالت در فرایند استنباط اول و دوم» ۱۳۹۵، کاوشی نو در فقه شماره ۳
  30. «آنالیز بقای عقلاء در رجوع جاهل به عالم به روش رفتارشناسی و مقایسه آن با رجوع مقلد به مرجع تقلید»، ۱۳۹۴، فقه و اصول
  31. «مقایسه روش اجتهادی صاحب جواهر و محقق خویی»، 1399، جستار های فقهی و اصولی، شماره 19
  32. «گستره شناسی استثنای دم، در ادله اکراه، اضطرار، تقیه و حرج»، 1398، حقوق اسلامی، شماره 62
  33. «أمهات المناهج التقليدية في مجال الدراسات الدينية»، 1441، دو فصلنامه المنهج الفقهي من منظار اهل البيت عليهم السلام، شماره 1
  34. «بررسی ماهیت حکم حکومی و تفاوت آن با فتوای حکومی»، 1399، دو فصلنامه گفتمان فقه حکومتی، شماره 6
  35. «مکتب فقهی آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری»، 1398، چاپ شده در «درآمدی بر مکتب فقهی قم و نجف»
  36. «بررسی ماهیت حکم حکومی و تفاوت آن با فتوای حکومی»، 1399، دو فصلنامه گفتمان فقه حکومتی، ش6
  37. «برادری انسانی مبنای نوع دوستی»، 1398، ISC همایش منطقه‌ای کاربردی در علوم انسانی و علوم اسلامی
  38. «آيه "الرّجال قوّامون علی النساء" و تصدی زنان نسبت به پُست های متضمن ولايت»، 1399، علمی پژوهشی، دو فصلنامه قرآن فقه و حقوق اسلامی، بهار و تابستان، شماره 12
  39. «مبانی جامعه شناختی فقه تمدنی»، پاییز 1399، فصلنامه معرفت فرهنگی اجتماعی، ش 44

بخشی از جوایز و افتخارات

  1. برنده جایزه جهانی دومین دوره علوم انسانی اسلامی سال ۱۳۹۴
  2. فقه و مصلحت اثر برگزیده بیست و هشتمین دوره کتاب سال جمهوری اسلامی ۱۳۸۹
  3. تحقیق فقه و عرف رتبه ارزنده و فرهنگ‌ساز همایش کتاب دین و پژوهش‌های برگزیده
  4. تحقیق فقه و عرف کتاب سال سازمان تبلیغات اسلامی
  5. تحقیق مصلحت در فقه امامیه شایسته تقدیر جشنواره فارابی
  6. فقه و عرف پژوهش برتر دبیرخانه دین پژوهان ۱۳۸۳
  7. فقه و عرف پژوهش برتر کنگره دین پژوهان ۱۳۸۳
  8. فقه و عرف شایان تحسین سومین جشنواره علامه طباطبایی ۱۳۸۵
  9. فقه و عرف اثر ارزنده کتاب دین سازمان تبلیغات اسلامی ۱۳۸۵ [5]
  10. فقه و عرف اثر برگزیده هشتمین کتاب سال حوزه ۱۳۸۵ [6]
  11. فقه و مصلحت اثر برگزیده کتاب فصل ۱۳۸۸ [7]
  12. کتاب فقه و عقل پژوهش شایان تحسین نخستین جشنواره علامه طباطبایی ۱۳۸۱ [8][9][10][11][12]
  13. فقه و مصلحت اثر برگزیده دوازدهمین کتاب سال حوزه ۱۳۸۹ [13] [14]
  14. کرسی فقه و مصلحت سومین جشنواره بین‌المللی تحقیقات علوم انسانی فارابی ۱۳۸۹ [15][16]
  15. فقه و مصلحت اثر برگزیده جشنواره علامه طباطبایی ۱۳۹۰
  16. تحقیق فقه و عرف پژوهش شایان تحسین جشنواره علامه طباطبایی
  17. استاد موفق حوزه علمیه قم ۱۳۸۷
  18. احراز رتبه عالی پژوهش حوزه علمیه ۱۳۸۹
  19. برگزیده در جشنواره مقالات علمی پژوهشی حوزه ۱۳۹۶ بهمن
  20. احراز رتبه عالی در آزمون روحانیون حج ۱۳۹۳

منابع

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.