ابوالحسن طبری

ابوالحسن طبری ترنجه پزشکی دانشور و از شاگردان محمد زکریای رازی بوده‌است.

وی در ری می‌زیسته‌است.اهل شهر آمل در طبرستان،مازندران کنونی بوده است. ابتدا پزشک مخصوص ابوعبدالله بریدی حاکم اهواز بود و بعد از مرگ وی در حدود ۹۷۰ میلادی پزشک دربار رکن‌الدین دیلمی شد. کتاب پزشکی او که به المعالجات البقراطیه معروف است، از بهترین و سودمندترین کتاب‌های پزشکی خوانده شده‌است. آیا به فارسی بوده یا به عربی؟ فعلاً تنها به صورت نسخهٴ عربی موجود است. او پیرو نظریه مشهور بقراط و جالینوس و رازی که «طبیب باید فلسفه بداند، طبیب فاضل باید فیلسوف هم باشد» بوده‌است. .[1]