ابوالحسن بهنیا

ابوالحسن بهنیا (زاده ۱۲۸۹ خورشیدی در تهران) فرزند خلیل‌خان مشاورالسلطان سیاستمدار ایرانی دوران پهلوی بود. تدوین آئین‌نامه زلزله ایران در دهه ۴۰ در دفتر فنی سازمان برنامه و بودجه توسط علی‌اکبر معین‌فر و به راهنمایی ابوالحسن بهنیا آغاز شد. وی از دانش‌آموختگان مدرسه پلی‌تکنیک فرانسه بود.

ابوالحسن بهنیا
وزیر راه ایران
مشغول به کار ۱۳ مهر ۱۳۳۹ – ۱۳۴۰
پادشاه	محمدرضا شاه پهلوی
نخست‌وزیر	جعفر شریف‌امامی
اطلاعات شخصی
زاده	۱۲۸۹ خورشیدی تهران،
ملیت	ایران
محل تحصیل	مدرسه پلی‌تکنیک فرانسه
پیشه	سیاستمدار
دین	اسلام

ابوالحسن بهنیا تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در تهران تمام کرد. در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در مسابقه‌ی دانشجویان اعزامی به اروپا شرکت نمود و به فرانسه اعزام شد و در پاریس در رشته مهندسی پل و شوسه مدرک گرفت. در سال ۱۳۱۵ به ایران برگشت و در همان سال در وزارت راه استخدام شد و مأمور راه‌سازی در خوزستان شد. پس از اتمام مأموریت خوزستان در وزارت راه رئیس منطقه مرکز و جنوب شد. ابوالحسن بهنیا در سال ۱۳۲۱ در دانشکده فنی با سمت دانشیار استخدام گردید و پس از پنج سال کار در دانشیاری به استادی رسید و در ۱۳۲۵ مدیرکل وزارت راه شد، سپس به عضویت در هیئت مدیره بنگاه مستقل آبیاری برگزیده شد و در ۱۳۲۹ مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره بنگاه مستقل آبیاری گردید. ابوالحسن بهنیا در ترمیم کابینه علی امینی مدتی وزیر راه بود و پس از سقوط دولت دکتر امینی به سازمان برنامه رفت و رئیس دفتر فنی آن سازمان گردید. آخرین شغل دولتی وی ریاست هیئت مدیره و مدیرعاملی بانک رهنی ایران بود. چند جلد کتاب درسی در رشته‌ی تخصصی او که در دانشکده فنی تدریس می‌شد از طرف دانشگاه تهران به چاپ رسیده است.