آنتونیو لابریولا

آنتونیو لابریولا (به ایتالیایی: Antonio Labriola) (زاده ۲ ژوئیه ۱۸۴۳ - درگذشته ۱۲ فوریه ۱۹۰۴) نظریه‌پرداز مارکسیست و فیلسوف ایتالیایی بود. او که خود هیچگاه در هیچ سازمان سیاسی مارکسیستی فعال نبود تأثیر بسیاری بر نظریه‌پردازان سیاسی ایتالیا در سده ۲۰ از جمله آنتونیو گرامشی از رهبران حزب کمونیست ایتالیا، بندیتو کروچه بنیان‌گذار حزب لیبرال ایتالیا و آمادئو بوردیگا بر جای گذاشت.[1] همچنین لئون تروتسکی سیاستمدار و متفکر مارکسیست به اثرپذیری‌اش از لابریولا اشاره می‌کند.[2]

آنتونیو لابریولا
زادهٔ۲ ژوئیهٔ ۱۸۴۳
کاسینو، ایالات پاپی
درگذشت۱۲ فوریهٔ ۱۹۰۴ (۶۰ سال)
رم، پادشاهی ایتالیا
دورهفلسفه سده نوزدهم
حیطهItalian philosophy
مکتبمارکسیسم

اندیشه‌ها

لابریولا به شدت متأثر از اندیشه‌های گئورگ ویلهلم فریدریش هگل و یوهان فریدریش هربارت بود. درک او از مارکسیسم کمتر به درک ارتدکس کسانی مانند کارل کائوتسکی شباهت داشت. او مارکسیسم را به صورت مجموعه‌ای از توصیه‌ها برای درک بهتر مصالح انسان می‌فهمید. به نظر او مارکسیسم نقد مفهوم ایدئولوژی است.[3] توصیف او از مارکسیسم به عنوان «فلسفهٔ پراکسیس» بعداً در «دفترهای زندان» گرامشی تکرار شده‌است.[4]

از او آثاری در نقد تئوری‌های هگل، نیچه، بندیتو کروچه، و نوکانتیسم موجود است.

منابع
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Antonio Labriola». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ اوت ۲۰۲۰.
  2. Trotsky, Leon. My Life (PDF). p. 91. Retrieved March 23, 2020.
  3. Jan Rehmann, Theories of Ideology: The Powers of Alienation and Subjection, BRILL, 2013, p. 62.
  4. Petrovic, Gajo (1991). "Praxis". In Bottomore, Tom; Harris, Laurence; Kiernan, V.G.; Miliband, Ralph. The Dictionary of Marxist Thought (Second ed.). Blackwell Publishers Ltd. p. 438. ISBN 0-631-16481-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.