آلن الکان

در سال ۱۹۷۵، الکان با مارگریتا آنیلی، دختر جیانی آنیلی، سرمایه دار سرشناس ایتالیایی و صاحب شرکت بزرگ سرمایه‌گذاری اکسور و مجموعه فیات، ازدواج کرد و حاصل آن تولد دو پسر جان الکان، لاپو الکان و یک دختر، جینورا الکان بود.

پس از مرگ ناگهانی ادواردو آنیلی، تنها پسر جیانی آنیلی که مسلمان شیعه شده بود.(شیعیان این مرگ را قتل شمرده و آلکان را مسبب آن می‌دانند) ، تمام میراث خانواده آنیلی به جان الکان، پسر آلن الکان رسید.

الکان شش سال بعد از همسر اولش جدا شد و در سال ۲۰۰۲، با روزی گرکو ازدواج تا سال ۲۰۰۹ با او زندگی کرد.

الکان تحصیلات خود را در دانشگاه ژنو در رشته حقوق به پایان رساند. او همواره در کنار نویسنده‌های نامی ایتالیایی مانند آلبرتو موراویا و ایندرو مونتانلی قلم می‌زد، گاهی مقالات یا آثار مشترک با آن‌ها ارائه می‌داد و در یکی از رمان‌های خود، با همکاری حاخام اعظم رم، الیو تواف یک رمان مشترک را به تألیف درآورد. او آثار زیادی را با محوریت تاریخ یهود از خود ارائه کرده‌است.

او همواره در پست‌های فرهنگی دولت ایتالیا در نقش مشاور یا مدیریت حاضر بوده‌است. او به مدت پنج سال مشاور جولیانو اوربانی، وزیر سابق فرهنگ ایتالیا و در سال ۲۰۰۸ نیز به عنوان مشاور رویدادهای فرهنگی و روابط خارجی وزارت فرهنگ دولت سیلویو برلوسکونی گماشته شد. در سال ۲۰۰۷ به ریاست بنیاد چیتاایتالیا درآمد و هم‌اکنون نیز رئیس اتحادیه فرانسوی زبانان تورین است. همچنین ریاست کمیته علمی ساختمان میراثی ته در منتووا و ریاست بنیاد فرهنگ و هنر ایتالیا در نیویورک را نیز بر عهده دارد. او نائب رئیس بنیاد روسلی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد زبان و ارتباطات میلان است و در آنجا به تدریس در زمینه ادبیات و هنر می‌پردازد. عضو هیئت مدیره موزه مگا در گالاراته، عضو هیئت داوران مسابقه بین‌المللی موندلو ی پالرمو و همچنین جایزه رم و مشاور هنری و پیکرشناسی شهرداری میلان است.

گرایش او تنها به تاریخ یهودیت نبود و گرایش زیاد او به تاریخ مصر باستان سبب شد که ریاست موزه مصرشناسی تورین را در سال ۲۰۰۴ بپذیرد.