آقابابا (بوئین‌زهرا)

این روستا در دهستان دشتابی شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۳۴ نفر (۱۵۷خانوار) بوده‌است. به نام خدایی که همگان را آزاد آفرید .

گردشگران : 1 نفر ( منوچهر اسماعیلی )

تاریخ : 9 تیر 1390

ساعت 40 : 9 و در کیلومتر 552 به سمت منطقه ی دشتابی در نزدیکی بویین زهرا به راه می افتم . پس از پشت سر گذاشتن روستاهای مشعلدار و پیریوسفیان ، سه راهی ارداق را به سمت راست رفته و از روستاهای لیاء ، وجیه آباد دشتابی و شهرستانک ، عبور کرده و رأس ساعت 08 : 10 و کیلومتر 583 به قلعه ی زیبا و کهنی در کنار جادّه می رسم که پس از پرس و جو ، متوجّه می شوم همان قلعه ی آقابابا دشتابیست . منطقه ، کاملاً خلوت و ساکت است و تنها نمادهایی که در این منطقه ، توجّه را به خود ، جلب می نمایند ، چند درخت قطور و کهن سال به هم راه همین قلعه ی فوق العاده جالب و شگفت انگیز است . ماشین ، کاملاً تا کنار قلعه می رود . خودرو را متوقّف کرده و از دروازه ی ویران شده ی دژ ، وارد آن می شوم . نکات جالب توجّه در این قلعه ، عبارتند از :

1 ) مارمولک های واقعاًبزرگ و ترسناک در جای جای قلعه ، دیده می شوند که به محض آن که متوجّه حضور من می گردند ، سریعاً ، خود را به داخل سوراخ های دیوارهای قلعه می رسانند . این مارمولک ها ، واقعاً بزرگند و در عین حال زیبا که تا کنون ، نمونه ای از آن ها را در سفرهایم ندیده بودم .

2 ) یک جفت جغد فوق العاده زیبا را نیز در قلعه می بینم که بر روی یکی از دیوارها به آرامی نشسته بودند و با دیدن من ، هر دو به پرواز درآمدند .

3 ) از داخل دیوارهای قطور گلی قلعه ، صداهای مرموزی به گوش می رسد که اگر کسی ، شب هنگام ، پا به این قلعه بگذارد ، ضمن غلبه ی ترس شبانگاهی از این صداها نیز خواهد ترسید . به احتمال قریب به یقین ، این صداها ، مربوط به همان مارمولک های بزرگ هستند که در داخل این دیوارها ، لانه سازی کرده و به زندگی می پردازند .

در چهار سوی این قلعه ی مربّعی شکل نه چندان بزرگ ، چهار برج دیده بانی ، خودنمایی می کنند که به علّت فراموشی ، رو به ویرانی نهاده اند . متأسّفانه در هیچ منبعی نتوانستم تاریخچه و قدمت این قلعه ی زیبا را بیابم . ای کاش بیش از پیش به این سرمایه های زیبا که در گوشه گوشه ی این خاک آریایی آرمیده اند ، توجّه می کردیم .

قلعه میانچال در زمان صفویه و قاجاریه تاسیس شد وقتی یکی از پادشاهان صفوییان کنار روستایی به نام آقابابا دشتابی کنار زمین های کشاوزی در کنار جاده قلعه ایساختند که ارتفاع دیوارهایش( 6 متر)وطول دیوارهایش( 500متر) وعرض آن(400متر) می باشد.کل زمین این قلعه 20هکتار می باشد ودرآن زمان ارباب ها حکومت می کردند.در هر گوشه دیوارها جایگاهی است که سربازان در آنجا نگهبانی می دادند.

پس از گذشت سالها ارباب هایی دیگر زندگی می کردند که رئیس آقاخان بود .........وشیر زنی بود در آن جا نامش {حر نساء }که به گفته ای همانندی کلانتر ویک اسلحه ای کنار خود داشت و به گفته ی بزرگان مردمی در آنجا دامدار بودند و زندگی می کردند که نامشان{عین الله }"{شیرین آقا}بود.

پس از گذشت سالها و در سال 91هنوز قلعه استواراست.ولی داخلش خراب شده و دیوارانش استوار است.اما فسیلهای انسان ها و حیوانات در آنجا دیده میشود و حیواناتی مانند(مار-عقرب-سوسمار-مارمولک-و......)زندگی می کنند قلعه ی آقابابا "قلعه ای تاریخی ودر تاریخ ایران وقزوین ثبت شده است

• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.