آفریغیان
آفریغیان (نام‌های دیگر: آل افریغ، افریغیان کاث، آل عراق) دودمانی کهن از پادشاهان خوارزم است که از پیش از ۳۰۵م تا ۹۹۵م (۳۸۶–۳۸۵ق) فرمانروایی کردند. مرکز فرمانروایی آنها شهر کاث در خاور آمودریا بود. آل عراق ریشه خود را به کیخسرو می‌رساندند.
دودمان آفریغیان | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۳۰۵–۹۹۵ | |||||||
 نقشهٔ حکومت دودمان آفریغیان (رنگ سبز) | |||||||
| پایتخت | خاث | ||||||
| زبان(های) رایج | خوارزمی، پارسی میانه | ||||||
| دین(ها) | مزدیسنا، ۹ قرن پیش از اسلام | ||||||
| حکومت | پادشاهی | ||||||
| خوارزمشاه | |||||||
• ۳۰۵–??? | آفریغ (قبل) | ||||||
• ۹۶۷–۹۹۵ | ابوعبدالله محمد (قبل) | ||||||
| دوره تاریخی | قرون وسطی | ||||||
• بنیان‌گذاری | ۳۰۵ | ||||||
• آل مأمون | ۹۹۵ | ||||||
| |||||||
پادشاهان
پس از افریغ، سردودمان آفریغیان، تا پایان دوره فرمانروایی آل عراق بر خوارزم، بیست و یک شاه از این دودمان بر خوارزم فرمانروایی کردند:
- بغذه
- سخسک
- اسکجموک یکم
- ازکاجوار یکم
- شاوش
- خامکری
- بوزکار
- ارثموخ
- سخر دوم
- شیری
- ازکاجوار دوم
- اسکجموک دوم
- شاوشفرن
- برکسیاثه (پرکسیاثه)
- عبدالله بن برکسیاثه
- منصور بن عبدالله
- عراق بن منصور
- محمد بن عراق
- ابو سعید احمد بن محمد
- ابو عبدالله محمد بن احمد
جستارهای وابسته
منابع
- انوشه، حسن (به سرپرستی) (۱۳۸۰)، دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شابک ۹۶۴-۴۲۲-۴۱۷-۵
- C. E.Bosworth. "ĀL-E AFRĪḠ". [[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]]. Retrieved 17 January 2013. URL–wikilink conflict (help)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.