آزار تعقیب
آزار تعقیب یا دنبال کردن آزاردهنده، نوعی از آزار است که توسط یک فرد یا گروه آشنا یا غریبه نسبت به شخص دیگری انجام میشود.
دنبال کردن فرد، پاییدن از راه دور و پرسه زدن یا در کمین بودن مکرر در محل کار یا همسایگی، مزاحمتهای تلفنی مکرر، تماسهای ناخواسته، دادن هدایای نامناسب، موقعیتسازی یا بازی دادن، و دنبال کردن در اینترنت از نمونههای این نوع از آزار است.
برخی دنبالکنندگان ممکن است در کمین موقعیت نیاز یک فرد باشند (مثلاً پنچری لاستیک یا خرابی خودرو در بزرگراه) و سپس به عنوان «قهرمان» خود را وارد صحنه کنند.
دنبالگری و تعقیب آزاردهنده در شکل شدیدتر خود میتواند حالت افترا، آبروریزی، توهین و ناسزاگویی و خشونت پیدا کند.
در برخی از حوزههای قضایی حقوقی کشورها این اقدامات جزو جرائم کیفری بهشمار میآیند.
بر اساس گزارشی از سال ۲۰۰۲ توسط مرکز ملی قربانیان جرائم ایالات متحده، تعریف آزار تعقیب عبارت است از «تقریباً هرگونه تماس ناخواسته بین دو نفر که بهطور مستقیم یا غیرمستقیم تهدیدی را بیان میکند یا قربانی را میترساند.»
ناتوانی در ایجاد ارتباط شخصی با افراد، عدم بلوغ احساسی، حسادت یا احساس ناامنی بیش از حد و اندیشه یا تمایلات ضد اجتماعی از دلایل بروز رفتار دنبالگری در افراد است.
جستارهای وابسته
منابع
- دنبال کردن(stalking). (2013). یکنفر. Retrieved 14 October 2020, from https://ieknafar.wordpress.com/2013/07/08/دنبال-کردنstalking/
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Stalking». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ اکتبر ۲۰۲۰.