آب‌بندان
آب‌بندان گونه‌ای تالاب است که به دست انسان ساخته شده باشد. آب‌بندان‌ها بیشتر برای پرورش ماهیان گرم‌آب‌زی، ذخیره آب در فصول بارانی برای کشت برنج و آب شرب استفاده می‌شود.[1][2][3]
در ایران
در ایران به دلایل آب و هوایی بیشتر آب‌بندان‌ها در استان‌های شمالی کشور، همچون مازندران، گیلان و گلستان وجود دارند. [4] علاوه بر پرورش ماهیان و ذخیره آب کشاورزی این آب‌بندان‌ها مکانی مناسب برای گونه‌های مختلف زیستی می‌باشد. گونه‌های متفاوتی از پرندگان از جمله مرغابی، پرلا، پلیکان، قو، اردک تاجدار و گونه‌های دیگر هر ساله به آببندانهای شمال کشور مهاجرت می‌کنند.[5][6]
پرورش ماهی در آب‌بندان‌ها کاری پر سود و منفعت است که در استان‌های شمالی جریان دارد و این کار باعث اشتغال زایی شده‌است.[4][7]
آببندانهای استان‌های شمالی سالانه ۳۲.۹۷۳ هکتار آب را ذخیره می‌کنند که این ذخیره در آبیاری ۸۱ هزار هکتار اراضی شالیزاری استفاده می‌شوند. [4]
شیوه نامه بهره برداری از آبندان ها
تعاریف
تالاب‌های مصرح در کنوانسیون رامسر از شمول تعریف آبندان خارج هستند.
دستگاههای همکار
اداره جهاد کشاورزی
اداره محیط زیست
اداره منابع طبیعی
شوراهای محلی و دهیاری ها
کاربری ها
- تامین آب کشاورزی
- پرورش ماهی
- استحصال خاک پیت
- گردشگری
- پرنده نگری
منابع
- «احداث آب‌بندان بهترین و سریعترین راهکار کاهش آسیب‌های کم آبی است». صبا. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
- «۳۵ میلیارد ریال به بهسازی آببندانهای استان گیلان اختصاص یافت». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
- «آب‌بندان راهکار رفع کم‌آبی استان‌های شمالی». گسترش. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
- «آب‌بندان ها، منشأ زندگی و سرسبزی شمال». دانش ما. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
- «مهاجرت پرندگان به آببندانهای قائم‌شهر کاهش یافت». مازندنومه. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مه ۲۰۰۵. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
- «۱۰ هزار پرنده به مناطق سیبری مهاجرت کردند». فارس نیوز. دریافت‌شده در ۲۸ فروردین ۱۳۸۹.
- «برداشت ماهیان گرمابی از آببندانهای مازندران آغاز شد». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.