یحیی حمیدالدین

الإمام یحیی محمد حمید الدین محمد المتوکل (۱۸۶۹–۱۹۴۸) معروف به امام یحیی مؤسس حکومت متوکلی یمن و مقتدرترین امام زیدی‌های یمن در قرن بیستم بود.

امام یحیی
امامت زیدی
سلطنت۴ ژوئن ۱۹۰۴ – ۱۷ فوریه ۱۹۴۸
پیشینمحمد بن یحیی حمیدالدین
جانشیناحمد بن یحیی
زاده۱۸ ژوئن ۱۸۶۹
صنعا، امپراتوری عثمانی
درگذشته۱۷ فوریهٔ ۱۹۴۸ (۷۸ سال)
صنعا، یمن
فرزند(ان)احمد بن یحیی
محمد بن یحیی
حسن بن یحیی
علی بن یحیی
عبدالله بن یحیی (اعدام شد)
ابراهیم بن یحیی
اسماعیل بن یحیی
قاسم بن یحیی
یحیی بن یحیی
عبدالرحمن بن یحیی
مطهر بن یحیی
محسن بن یحیی
عباس بن یحیی (اعدام شد)
حسین بن یحیی
خاندانرسیان
پدرمحمد بن یحیی حمیدالدین
دین و مذهبزیدیه

زندگی سیاسی

امام یحیی در سال ۱۸۶۹ متولد شد. وی مؤسس حکومت متوکلی یمن است و از جوانی با عثمانی‌ها و انگلیس همواره در حال جنگ بود و استقلال یمن را تثبیت نمود. عهدنامه دعان که در سال ۱۹۱۱ میان وی و عثمانی‌ها بسته شد و در سال ۱۹۱۳ مورد تأیید عثمانی‌ها قرار گرفت از نتایج سیاست‌های وی بود.

قتل

در سال ۱۹۴۸ در یمن انقلاب مشروطه روی داد و در طی آن امام یحیی کشته شد. اگر چه فرزند وی نیز دوباره انقلاب را به نابودی کشاند.

فرزندان

فرزندان امام یحیی در عرصه‌های سیاسی نقش فعالی داشتند و احمد بن یحیی از نام آورترین آنان است.

شاگردان

امام یحیی در علوم معقول و منقول خبره بود و شاگردانی نیز داشت. وی همچنین ازمشایخ روایی برخی همچون سید شهاب الدین مرعشی نجفی است[1].

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.