گرانول خورشیدی

گرانول خورشیدی (به انگلیسی: Granule)، گرانول‌های موجود در نورسپهر (فوتوسفر) خورشید در اثر جریان‌های همرفت (ستون‌های حرارتی، سلول‌های بنارد) پلاسما در ناحیهٔ همرفت خورشید ایجاد می‌شوند. ظاهر دانه‌دانه‌ایِ فتوسفر خورشیدی (چهرهٔ خورشید) توسط سطح بالایی این سلول‌های همرفت تولید می‌شود و «گرانوله یا گرانول» نامیده می‌شود.

نگارهٔ با رزولوشن بالا که از سطح خورشید توسط تلسکوپ خورشیدی دانیل ک اینوی (DKIST)گرفته شده و تا ۲۰ ژانویه ۲۰۲۰ دارای بالاترین وضوح تصویری است.
یک لکه خورشیدی که توسط گرانول‌ها احاطه شده است

قسمت در حال صعود به بالای گرانول‌ها در مرکزی قرار دارند که پلاسمای گرمتر در آن‌جا است. لبهٔ بیرونی گرانول‌ها به دلیل وجود پلاسمای نزولی خنک‌تر و تیره‌تر هستند. (اصطلاحات تاریک‌تر و خنک‌تر انحصاراً در مقایسه با پلاسمای روشن‌تر و داغ‌تر آن محیط است). از آنجا که درخشندگی بالا درخشندگی با توان چهارم دما افزایش می‌یابد، حتی یک از دست رفتن جزئی گرما نیز باعث ایجاد کنتراست درخشندگی بزرگی می‌شود؛ این پلاسمای «خنک تر»، «تاریک تر» است). علاوه بر قیافهٔ ظاهری، که با حرکت همرفتی توضیح داده می‌شود، اندازه‌گیری‌های تغییر در داپلر نور از گرانول‌های فردی، شواهدی از ماهیت همرفتی گرانول‌ها ارائه می‌دهد.

یک گرانول معمولی به ترتیب ۱٬۵۰۰ کیلومتر است[1]و از ۸ تا ۲۰ دقیقه تا از هم پاشیدن آن دوام می‌آورد.[2] در هر لحظه، سطح خورشید با حدود ۴ میلیون گرانول پوشانده شده‌است. در زیر این چهرهٔ فوتوسفر لایه‌ای از «اَبَرگرونل‌ها» به قطر ۳۰٬۰۰۰ کیلومتر با ماندگاری تا ۲۴ ساعت قرار دارد.

منابع
  1. Zirker, J. B. (2003). Sunquakes. Johns Hopkins University Press. pp. 2.
  2. Bahng, J.; Schwarzschild, M. (12 April 1961). "Lifetime of Solar Granules" (PDF). The Astrophysical Journal. 134: 312. Bibcode:1961ApJ...134..312B. doi:10.1086/147160. Retrieved 13 January 2016.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گرانول خورشیدی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.