کنفرانس پوتسدام

کنفرانس پوتسدام (به انگلیسی: Potsdam Conference)، در سال آخر جنگ جهانی دوم یعنی سال ۱۹۴۵ و در شهر پوتسدام (در نواحی آلمان اشغال شده) با حضور هری ترومن، ژوزف استالین و وینستون چرچیل تشکیل شد. همزمان با این کنفرانس شورایی از وزرای خارجه سه کشور برای بررسی قراردادهای صلح با متحدان آلمان (ایتالیا، رومانی، بلغارستان، مجارستان، و فنلاند) تشکیل شد.

از راست به چپ: استالین، ترومن و چرچیل

روند کنفرانس

در این کنفرانس، هری ترومن که پس از درگذشت فرانکلین روزولت رئیس‌جمهور آمریکا شده بود، برای اولین بار با سایر سران متفقین ملاقات کرد. در میانه کار همین کنفرانس بود که به ترومن خبر داده شد بمب اتمی با موفقیت آزمایش شده که وی نیز تصمیم به استفاده از آن علیه ژاپن گرفت.

همچنین در میانه کنفرانس، با شکست حزب محافظه کار در انتخابات پارلمانی، نخست‌وزیری چرچیل پایان یافت و کلمنت اتلی، نخست‌وزیر جدید بریتانیا از حزب کارگر در ادامه مذاکرات جایگزین او شد.

مفاد توافق
مرز اودر-نایسه

در این کنفرانس توافقنامه‌هایی در مورد نحوه برخورد با آلمان شکست خورده ایجاد شد، از جمله اینکه بخشی از غرامت جنگی شوروی از آلمان به صورت کار اجباری آلمانی‌ها باشد. قرار شد خلع سلاح و نازی‌زدایی در این کشور به صورت کامل صورت پذیرد و سیستم عدم تمرکز و دموکراسی درین کشور معمول شود. هر کدام از اشغال گران می‌توانستند غرامت جنگی را از منطقه تحت اشغال خود (که در کنفرانس یالتا تعیین شده بود) دریافت بکنند.

تغییرات مرزی در لهستان (از جمله الحاق بخش بزرگی از شرق لهستان به شوروی و در مقابل الحاق مناطقی از آلمان به لهستان بدون در نظر گرفتن دیدگاه لهستانی‌ها) و برخی دیگر از کشورهای اروپای شرقی به تصویب متفقین رسید و نیز بر خروج نیروهای متفقین از کشور ایران تأکید شد.

پیوندهای وابسته

نگارخانه

منابع
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کنفرانس پوتسدام موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.