کنش‌پذیر (دستور زبان)

کنش‌پذیر (به انگلیسی: Patient) در زبان‌شناسی، یک شرکت‌کننده در وضعیت است که بر اساس آن یک کنش (عمل) انجام می‌گیرد[1]، یا یک رابطه (نقش) معنایی است که این شرکت‌کننده با یک عمل دارد. گاهی اوقات «نقش» و «کنش‌پذیر» هر دو به یک چیز اشاره دارند.[2]

به کنش‌پذیر، هدف (به انگلیسی: target) یا تحت‌عمل (به انگلیسی: undergoer) هم می‌گویند.[3]

تفاوت مفاهیم «کنش‌پذیر» و «نقش» در آن است که: «کنش‌پذیر» یک گیرنده را توصیف می‌کند که حالت را تغییر می‌دهد: مثلا «من ماشین را خرد کردم». درحالیکه «نقش» چیزی را توصیف می‌کند که حالت را تغییر نمی‌دهد: مثلا «من یک ماشین دارم».[4] با تعریف بالا «فعل حالتی» روی نقش‌ها عمل می‌کند و «فعل پویا» روی کنش‌پذیر عمل می‌کند.[3]

منابع
  1. Memidex.com Retrieved 2012-07-24.
  2. William O' Grady, Michael Dobrovolsky, Mark Aronoff (1997). Contemporary Linguistics. ISBN 0-312-13749-4. - uses "theme" to mean a recipient of an action that changes state, p. 265-66
  3. "Patient (grammar)". Wikipedia. 2020-04-19.
  4. A similar distinction is made here: 1.3.2 Predicates and arguments in Basic English Syntax with Exercises (شابک ‎۹۶۳۹۷۰۴۷۰۹), see also the pop-up glossary for the terms in question
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.