کریستین دو دوو
کریستین رنه، ویسکونت دو دوو (فرانسوی: Christian René, viscount de Duve؛ زاده ۲ اکتبر ۱۹۱۷ درگذشته ۴ مه ۲۰۱۳) دانشمند اهل بلژیک بود. وی کاشف پراکسی زوم و لیزوزوم بود و جایزهٔ نوبل پزشکی را در سال ۱۹۷۴ را به همراه آلبر کلود و جرج امیل پالاده دریافت کرد. وی یک خداناباور بود.[1][2][3][4]
| کریستین دو دوو | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲ اکتبر ۱۹۱۷ Thames Ditton، ساری، انگلستان |
| درگذشت | ۴ مهٔ ۲۰۱۳ (۹۵ سال) گره-دوآسو، بلژیک |
| محل تحصیل | Onze-Lieve-Vrouwecollege Catholic University of Leuven |
| شناخته‌شده برای | Structure and function of organelles |
| جایزه(ها) | جایزه فرانکی برای علوم زیستی و پزشکی (۱۹۶۰) جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۷۴) |
| پیشینه علمی | |
| محل کار | Catholic University of Leuven دانشگاه راکفلر |
منابع
- Michael Ruse (2010). "Introductory Essay for Life Evolving: Molecules, Mind, and Meaning". International Society for Science & Religion. Retrieved 18 November 2013.
- John Farrell (5 August 2013). "A Nobel Laureate And Proponent Of Original Sin". Forbes. Retrieved 18 November 2013.
- "Nobel-winning cancer researcher ends his own life". ABC. 7 May 2013. Retrieved 18 November 2013.
- Martin Childs (14 May 2013). "Christian de Duve: Authority on cell mechanisms". The Independent. London. Retrieved 18 November 2013.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Christian de Duve». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.