کتاب صفنیا

سر دفتر این کتاب ویژگی‌های مولف آن نوشته شده‌است:"صفنیا پسر کوشی پسر جدالیا پسر امری پسر حزقیا، در روز پسر شاه جوزایا پسر آمون یهودا" و تمام اطلاعات شناختی به دست آمده از این متن می آید.[2]
نام کوشی، پدر صفنیا، به معنای «کوشتیل» یا «اهل اتیوپی» است [3] و متن صفنیا به گناه و ترمیم اتیوپیایی اشاره دارد.[4] در حالی که برخی از این نتیجه رسیدند که صفنیا یک یهودی سیاه بود.[5]اهود بن زوی معتقد است که، بر اساس شواهد، "کوشی" باید به جای شاخصی از ملیت، به عنوان یک نام شخص، درک شود.[6]
ابراهیم بن عزرا، نام حزقیا در سر دفتر را به عنوان حزقیا پادشاه یهودا تفسیر می‌کند، هر چند که این ادعا در متن صفنیا نیست.[6]
مانند بسیاری از پیامبران دیگر[7] هیچ مدرک خارجی به‌طور مستقیم از ارتباط کتاب با پیامبری به نام صفنیا وجود ندارد.[2] برخی از محققان، مانند کنت هارولد ریچاردز و جیسون دِروچی، متوجه شده‌اند کلمات صفنیا منعکس‌کننده زمانی در اوایل سلطنت شاه جوزایا (۶۴۰-۶۰۹ پیش از میلاد) قبل از اصلاحات اش از ۶۲۲ سال پیش از میلاد کامل صورت گیرد، است [8][5] که در این صورت امکان دارد پیامبر در زمان سلطنت منسی یهودا متولد شده باشد.[8] (۶۹۸/۶۸۷-۶۴۲ پیش از میلاد).[9]دیگران قبول دارند که برخی بخش‌ها از کتاب بعد از سلطنت است[10]، متعلق به بعد از سال ۵۸۶ پیش از میلاد، زمانی که پادشاهی یهودا در محاصره اورشلیم سقوط کرد.[9]
برخی از آنان که در نظر گرفته‌اند این کتاب به تا حد زیادی توسط یک صفنیای تاریخی نوشته شده‌است، به دلیل تمرکز مشابه هر دو کتاب بر فساد و بی عدالتی در یهودا، پیشنهاد کرده‌اند که او ممکن است از یکی از شاگردان اشعیا باشد.[8]