کارسون مک‌کالرز

لولا کارسون اسمیت در ۱۹ فوریه ۱۹۱۷ در شهر کلمبو ایالت جورجیا آمریکا به دنیا آمد. پدرش مغازهٔ ساعت‌سازی داشت و مردی فرهیخته و فرهنگ دوست بود. لولا وقتی دختر بچهٔ پنج ساله‌ای بود پیانو می‌نواخت و در پانزده سالگی توسط پدرش ماشین تحریری هدیه گرفت. در ۱۷ سالگی برای ادمهٔ تحصیلات به نیویورک رفت. دو روز بعد از اقامتش در نیویورک پول شهریه خود و هم اتاقی‌اش را گم کرد و از رفتن به دانشگاه کلمبیا باز ماند و به کار در معاملات ملکی روی آورد. اولین داستان کارسون به نام پسرک نابغه در مجلهٔ استوری چاپ شد. او در بیست سالگی در ۱۹۳۷ با ریوز مک‌کولرز که داستان‌نویسی شکست‌خورده و الکلی بود ازدواج کرد. پس از ازدواج با ریوز به کارولینای شمالی رفتند و مدتی در آنجا زندگی کردند. در ۱۹۴۰ از همسرش جدا شد و به قصد زندگی با جرج دیویس سردبیر مجله‌ٔ هاپرز بازار به نیویورک بازگشت. چند سال بعد به پاریس رفت و مدتی در پاریس زندگی کرد به آمریکا باز گشت و در ۱۹۴۵ مجدداً با ریوز ازدواج کرد.

در ۱۹۴۸ در اوج افسردگی خودکشی کرد اما زنده ماند. او و شوهرش ریوز هر دو الکلی بودند و هر دو روابطی با همجنس‌های خود داشتند سرانجام در سفر مشترک‌شان به پاریس ریوز طرح خودکشی مشترکشان را به میان می‌کشد کارسون سراسیمه هتل را ترک می‌کند و به آمریکا باز می‌گردد ریوز با خورد قرص خواب‌آور دست به خودکشی می‌زند و می‌میرد.

لولا کارسون از کودکی بیمار بود و جسم ضعیفی داشت در ۱۹۶۱ دو بار عمل شد در ۱۹۶۱ پستان چپش را جراحی کردند و کاملاً برداشتند و سرانجام در سپتامبر ۱۹۶۷ دچار خون‌ریزی مغزی شد و در ۲۹ سپتامبر در سن پنجاه‌سالگی درگذشت.

• ۱۹۴۱، بازتاب در چشم طلایی
• ۱۹۵۱، بالاد کافهٔ غم‌زده (قصیده کافهٔ غم)
• ۱۹۵۹، ساعت بدون عقربه
• ۱۹۶۰، قلب شکارچی تنهایی است
• ۱۹۶۵، ساقدوش عروس
• ۱۹۷۱، مجموعه داستان دل در گرو

• ساختمان داکوتا

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به کارسون مک‌کالرز در ویکی‌گفتاورد موجود است.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کارسون مک‌کالرز موجود است.

• مک‌کولرز، کارسون (۱۳۸۴)، «یک درخت، یک صخره، یک ابر»، باغ تروتسکی، ترجمهٔ محمدرضا فرزاد، تهران: اندیشه‌سازان، ص. ۲۳، شابک ۹۶۴-۳۵۲-۱۸۲-۶