کاج قندی

کاج قندی یکی از گونه‌های درخت کاج است که در غرب ایالات متحده آمریکا می‌روید. این کاج بلندترین و بزرگ‌ترین گونه کاج به‌شمار می‌آید. مخروط این کاج نیز بزرگ‌ترین مخروط در میان مخروط‌داران است. این درخت در کوهستان‌های ایالت‌های اورگن و کالیفرنیا در آمریکا و شمال غربی مکزیک می‌روید.

کاج قندی
وضعیت بقا
آرایه‌شناسی
فرمانرو: گیاهان
دسته: مخروطیان
رده: ناژویان
راسته: کاجیان
تیره: کاجیان
سرده: Pinus
زیرسرده: Strobus
گونه: P. lambertiana
نام علمی
Pinus lambertiana
Douglas
منطقه رویش (غرب آمریکا)

بازنمایی

این کاج که بلندترین و بزرگ‌ترین کاج جهان است، عضوی از گروه کاج‌های سفید شمرده می‌شود؛ و به ارتفاع ۴۰ تا ۶۰ متر و به قطر ۱٬۵ تا ۲٬۵ متر می‌رسد و تا ارتفاع ۲۲٬۵ متری از زمین بدون شاخه می‌روید.[1] برگ (سوزن)های این کاج در دسته‌های ۵ تایی می‌روید. این درخت با مخروط‌های بزرگ خود به خوبی شناخته می‌شود. درازی این غوزه‌ها بین ۲۵ تا ۵۰ سانتیمتر است و تا ۶۶ سانتیمتر هم دیده شده‌است. نام این کاج به‌خاطر رزین شیرین این درخت است که با شکر افرا برابری می‌کند.

سودمندی‌ها

از چوب این کاج که دارای استحکام متوسط و رگه‌های نسبتاً صاف است و به همین خاطر کمتر در معرض انقباض و پیچیدگی قرار می‌گیرد، به میزان وسیعی در کارهای ساختمانی، تهیه الوار و ساخت در و چارچوب و جعبه و دیگر وسایل چوبی استفاده می‌شود.[1] دانه‌های بالدار و تقریباً بزرگ این کاج نیز خوردنی است.

پانویس

  1. فرهنگ بزرگ مواد. نوشته مهندس پرویز فرهنگ، چاپ اول، ۱۳۷۹، ص ۴۵۲، انتشارات سپیده سحر

منابع

  • «ویکی‌پدیای انگلیسی». دریافت‌شده در ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۱.
  • فرهنگ بزرگ مواد. نوشته مهندس پرویز فرهنگ، چاپ اول، ۱۳۷۹، انتشارات سپیده سحر
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.