کاترین مالابو

کاترین مالابو (انگلیسی: Catherine Malabou‎؛ زادهٔ ۱۹۵۹) یک زبان‌شناس، و فیلسوف اهل فرانسه است. او یکی از استادان دانشگاه کینگستون در لندن است. در فلسفه مالابو مفهوم "انعطاف پذیری" مهم است ، که وی بخشی از آن از کارهای گئورگ ویلهلم فردریش هگل و از علم پزشکی ناشی می شود ، به عنوان مثال از کار بر روی سلول های بنیادی و از مفهوم نوروپلاستیک. در سال 1999 ، مالابو چاپ ویاك ژاك دریدا - La الگو:Les nouveaux blessés Contre-alléeرا با همكاری دریدا منتشر كرد. کتاب وی با نام (2007) ، مربوط به تلاقی بین علوم اعصاب ، روانکاوی و فلسفه است که از طریق پدیده آسیب روانی تصور می شود.

همزمان با اکتشاف وی در علوم اعصاب ، تعهد فزاینده ای به فلسفه سیاسی داشته است. این اولین بار در کتاب او چه باید با مغز خود انجام دهیم مشهود است؟ و در کتاب Les nouveaux bereces ، و همچنین در کتاب خود در مورد فمینیسم (Changer de différence، le féminin et la question filiophique، Galilée، 2009) و در کتاب پیش رو خود در مورد بی خانمان ها و اورژانس اجتماعی ادامه دارد (استثنائات La grande، Bayard) .

مالابو در حال نوشتن كتابی با آدریان جانستون در زمینه تأثیرات در دكارت ، اسپینوزا و علوم اعصاب است و در پرتو جدیدترین اكتشافات بیولوژیك (عمدتاً اپی ژنتیك) كتاب جدیدی در مورد معنای سیاسی زندگی تهیه می كند. در کار اخیر مفهوم جورجیو آگامبن در مورد "زندگی برهنه" و مفهوم میشل فوکو در مورد انرژی زیستی بحث خواهد شد ، و تأکید بر عدم تعریف علمی بیولوژیکی این اصطلاحات و معنای سیاسی چنین فقدانی است.