کاتاستروفیسم

کاتاستروفیسم (به انگلیسی: Catastrophism) یکی از نظریات دانش‌های زمین‌شناسی و ژئومورفولوژی است. مطابق این نظریه هر پدیده بزرگی چون آتشفشان یا دره‌های عمیق را باید دلیل بر وجود یک اتفاق غیرمترقبه زمین‌شناسی دانست.[1] کاتاسترفیسم در طی چند قرن بعد از میلاد مسیح عقیده‌ای رایج بود ولی به‌صورت علمی برای اولین بار توسط شخصی به نام ژرژ کوویه(Georges Cuvier) فرانسوی مطرح شد. وی طبق این نظریه معتقد بود که هر از گاهی حوادث ناگهانی بسیار مهمی روی پوسته کره زمین رخ می‌دهد که موجودات زنده به کلی از بین رفته و موجودات جدیدی جای آن‌ها را در آینده می‌گیرند. پالئونتولوژی و فسیل‌شناسی استخوان‌های چهارپایان توسط کوویه در سال ۱۸۱۲ میلادی در ۱۲ جلد انتشار یافت و بعداً تحت عنوان بحث دربارهٔ تحولات سطح کره زمین، انقراض جانوران را به علت حوادث شدید و مخرب (کاتاستروفیسم) که چند بار در طول عمر زمین اتفاق افتاده است، بیان نمود. نظریه کاتاستروفیسم کوویه تا پیدایش نظریات لامارک و داروین که ظهور گونه‌های جدید را معلول سیر تکاملی می‌دانستند طرفداران زیادی داشت.[2]

کوه سنت هلن ساعت ۹ صبح ۱۷ مه ۱۹۸۰

منابع

  1. فرهنگ واژه‌های ژئومورفولوژی، مسعود معیری، انتشارات دانشگاه اصفهان، ۱۳۹۰، شابک: ۳-۰۲۵-۱۱۰-۶۰۰-۹۷۸.
  2. «تاریخچه علم فسیل شناسی». دانشنامه رشد. دریافت‌شده در ۷ اکتیر ۲۰۱۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.