ژرژ سورا

ژرژ-پیر سورا (به فرانسوی: Georges-Pierre Seurat) (زاده ۲ دسامبر ۱۸۵۹ - درگذشته ۲۹ مارس ۱۸۹۱) یک نقاش فرانسوی و بنیان‌گذار نودریافتگری (نئوامپرسیونیسم) بود. اثر بزرگ وی به نام بعد از ظهر یکشنبه در جزیره گراند ژات یکی از تصاویر مطرح سده نوزدهم نقاشی است.

ژرژ سورا
نام در زمان تولدژرژ-پیر سورا
زادهٔ۲ دسامبر ۱۸۵۹
پاریس، امپراتوری دوم فرانسه
درگذشت۲۹ مارس ۱۸۹۱ (۳۱ سال)
پاریس، جمهوری سوم فرانسه
آرامگاهگورستان پر-لاشز
ملیتفرانسوی
کارهای برجستهبعد از ظهر یکشنبه در جزیره گراند ژات
جنبشنئوامپرسیونیسم، پُست‌امپرسیونیسم، پوانتیلیسم، ترکیب‌گری

زندگی هنری

سورا در پاریس از پدر و مادری فرانسوی زاده شد. در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس با پیروی از سنت انگر به فراگیری نقاشی پرداخت. از نقاشانی چون دولاکروا، پووی و منظره‌نگاران باربیزون تأثیر پذیرفت. در ۱۸۸۳ ضمن آگاهی از دریافتگری (امپرسیونیسم)، به پرورش علمی رنگ و ترکیب بندی با عنوان ساختار و ارتباط روی آورد. در ۱۸۸۸ نمایشگاه انفرادی خود را در پاریس بر پا کرد؛ در ۱۸۹۲ نمایشگاه‌های یادمانی او در برکسل و پاریس تشکیل شدند. نمایشگاه عمدهٔ مرور آثار وی در ۱۹۰۵در پاریس تشگیل گردید. آراء و اندیشه‌های او دربارهٔ نقاشی در کتاب از دولاکروا تا نئوامپرسیونیسم نوشتهٔ پل سینیاک در ۱۸۹۹ در پاریس انتشار یافت. سورا بنیانگذار نو دریافتگری، و یکی از هنرمندان کاوشگر و نوآور اواخر سده نوزدهم بود.[1]

بنیانگذاری نودریافتگری

سورا از طریق دوستش پل سینیاک با دریافتگری (امپرسیونیسم) آشنا شد و ضمن استفاده از روش نقاشی امپرسیونیستی در آغاز کار، به مطالعهٔ نظریهٔ علمی دید رنگی پرداخت. زیرا ذهن او شکل گرفته از سنت کلاسیک بود و نقاشی‌هایش آن نوع تفحص تدارکاتی و کار صبورانه را می‌طلبید که از ضرورت‌های نقاشی تاریخی بود. مطالعهٔ نظری رنگ‌ها این اندیشه را در ذهن او جای داد که با نقطه چینی منظم رنگ مایه‌های خالص، به بهترین نحو می‌توان به دقت و شفافیت دست یافت. امیدوار بود که رنگها بدین ترتیب در چشم (یا به عبارتی در مغز) نگرنده با یکدیگر ممزوج شوند، بی‌آنکه از قوت و نابناکیشان کاسته شود؛ ولی این تکنیک گزافه‌آمیز، که با نام نقطه‌چینی (پوانتیلیسم) شناخته شد، باعث گردید که بر اثر نامشخص شدن خط و مرزها و ترکیب شکل‌ها از نقطه چین‌های چند رنگ، خوانایی تصاویر مخدوش شود؛ بنابراین سورا بر آن شد که پیچیدگی تکنیک نقاشی خود را با ساده‌سازی فرم‌ها جبران کند. تأکید سورا بر خطوط عمودی و افقی وی را از بازنمایی امانتدارانهٔ نمودهای طبیعی جدا کرد و به کاوش طرح‌های بدیع و پر حالت متمایل کرد.[2][3]

حد کمال اثر هنری

بعد از ظهر یکشنبه در جزیره گراند ژات، مردم از طبقهٔ‌های متفاوت جامعه را در یک پارک نشان می‌دهد. دو سال از سورا وقت گرفته شد، تا این نقاشی با عرض ده پا را تکمیل کند. او بیشتر از آن در پارک وقت صرف کرد تا طرح اولیه برای این کار آماده کند (در حدود شصت مطالعه وجود دارد). این اثر اکنون در مجموعهٔ دائمی مؤسسهٔ هنر شیکاگو در معرض نمایش است.

پوانتیلیسم یا دیویزیونیسم

در تکنیکی که سورا تکامل بخشید وقتی تجزیهٔ رنگ‌ها به مؤلفه‌های تشکیل دهندهٔ آن‌ها مد نظر باشد دیویزیونیسم (تفکیک‌گری یا پردازرنگ) نامیده می‌شود؛ و هنگامی که به شیوهٔ کاربرد رنگ‌ها روی بوم توجه گردد نقطه‌چینی (پوانتیلیسم) خوانده می‌شود.[2]

نگارخانه

جستارهای وابسته

پانویس

  1. لینتن(۱۳۸۲)، ص۴۶۵
  2. لینتن(۱۳۸۲)، ص ۲۷
  3. گامبریچ(۱۳۷۹)، ص ۵۳۲

منابع

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ژرژ سورا موجود است.
  • ویکی‌پدیای انگلیسی
  • لینتن، نوربرت (۱۳۸۲تاریخ هنر مدرن، ترجمهٔ رامین، علی، تهران: نشر نی
  • گامبریچ، ارنست (۱۳۷۹تاریخ هنر، ترجمهٔ رامین، علی، تهران: نشر نی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.