ژئوالکتریک
 | این نوشتار نیازمند پیوند میان‌زبانی است. در صورت وجود، با توجه به خودآموز ترجمه، میان‌ویکی مناسب را به نوشتار بیفزایید. |
ژئوالکتریک یکی از شاخه‌های اصلی ژئوفیزیک کاربردی است.
روش‌های ژئوالکتریک به منظور تهیهٔ نقشه‌ای از ساختار مقاومت در زیر زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقاومت سنگ برای اهداف آب زمین شناختی (Hydrogeology) بسیار مناسب است؛ مثلاً برای مشخص کردن: آب شیرین از آب شور، لایهٔ آبدار ماسه‌ای با سنگ نرم از مواد رسی، لایه‌های آبدار متخلخل/شکافدار در سنگ‌های سخت از سنگ‌های رسی و مارن سنگ‌های دارای نفوذپذیری کم، و همچنین جهت تشخیص سنگ ترک دارِ حاوی آب از سنگ میزبانِ سخت بکار گرفته می‌شود. از دیگر کاربردهای آن می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
- بررسی‌های مهندسی به منظور شناسائی حفره‌ها، گسل‌ها، شکاف‌ها و تونل‌های زیرزمینی
- تعیین عمق و ضخامت لایه‌های زمین‌شناسی و هیدروژئولوژیکی کم عمق و عمیق
- مشخص کردن ناهنجاری‌های اندازه‌گیری مقاومت خاک برای بدست آوردن میزان خورندگی فلزات
- اندازه‌گیری با آزیموت‌های مختلف برای مشخص کردن راستای شکست
- تعیین بهترین و مناسب‌ترین نقطه به منظور حفاری و بهره‌برداری چاه آب با بیشترین میزان آبدهی
- تعیین کیفیت آب (میزان شیرینی و شوری و تعیین مرز بین آنها)
- تخمین میزان آبدهی و عمق دسترسی به آب (سطح ایستابی)
- تعیین محل جابجایی چاه و همچنین تعیین میزان کف شکنی
- تشخیص ریزش احتمالی در طی حفاری و بهره‌برداری چاه
- اکتشاف آب‌های زیرزمینی و شناسایی توالی لایه‌های زمین
- اکتشاف قنات‌های مدفون و روند کوره قنوات
- اکتشاف حفره‌های کارستی
- تعیین حداکثر عمق حفاری
انواع روش‌های ژئوالکتریک:
بطورکلی، وضعیت قرارگیری الکترودها به صورت خطی برای اندازه‌گیری مقاومت مورد استفاده قرار می‌گیرد. آرایش رایج الکترودها به صورت «شِلِمبِرژر»، «وِنِر»، «بسط دوقطبی-دوقطبی» می‌باشد که در شکل زیر ملاحظه می‌فرمایید. با توجه به مزیت‌های روش تجربی و منظم، برای اجرای سونداژ الکتریکی عمودی اغلب از آرایش متقارنِ «شلمبرژر» استفاده می‌کنند.