چ
چ حرف هفتم در الفبای فارسی است. این حرف در الفبای عربی وجود ندارد.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| شكل حرف | ||||
|---|---|---|---|---|
| جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
| چ | چ | چ | چ | |
چ یکی از همخوان‌ها (صامتها) است و هفتمین حرف از الفبای فارسی، هشتمین حرف از الفبای اردو و چهارمین حرف الفبای ترکی است.این حرف در الفبای عربی وجود ندارد.
در فارسی در قدیم آن را جیم مَعْقود و جیم فارسی نیز نامیده‌اند. ارزش عددی آن را در حساب جمل، مانند «ج»، سه در نظر می‌گیرند از لحاظ آواشناسی، «چ» صامتی شُشی، برون‌سو، سخت، بی‌واک، دمیده، انفجاری ـ سایشی و لثوی ـ کامی است.[1]
کلمات دارای حرف ""چ""
چوب ، چاپ ، چرک ، چک ، چانه ، چیز ، چیت ، چیره ، چتر ، چرا ، چون، چفیه ، چهار ، چادرو، چماق ، پرچم ، پوچ ، چپ ، بچه ، ساچمه ، داچ ، پارچو، آچمز ، قارچ ، چهارچوب ، چشم ، چسب ، چرخ ، چِت
منابع
- دانشنامهٔ جهان اسلام، سرواژهٔ چ.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.