پیشگیری سطح چهارم

پیشگیری سطح چهارم (انگلیسی: Quaternary prevention) مفهومی است که نخستین بار توسط یک پزشک عمومی بلژیکی به نام «مارک ژامول» مطرح شد[1] و به اقداماتی گفته می‌شود که جهت شناسایی بیماران سرپاییِ در معرضِ خطرِ پزشکی شدن به‌کار می‌رود تا بتوان آنها را در برابر اقدامات تهاجمی جدید محافظت نمود و مداخلاتی را که اخلاقی‌تر هستند، جایگزین نمود.[2][3]

پیشگیری سطح چهارم فعالیت‌هایی در زمینه سلامت است که موجب کاهش یا اجتناب از عواقب اقدامات پزشکیِ غیرضروری و مفرط در نظام سلامت می‌گردد.[4]

جستارهای وابسته

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.