پرواز داخلی

پرواز داخلی گونه‌ای از هوانوردی تجاری است که در آن هواپیما در همان کشوری به آسمان می‌رود به زمین می‌نشیند.[1]

خانواده ایرباس ای۳۲۰ که از آن برای پروازهای داخلی استفاده می‌شود.

فرودگاه هایی که فقط پروازهای داخلی را انجام می دهند به عنوان فرودگاه های داخلی شناخته می شوند.

پروازهای داخلی معمولاً ارزان تر و کوتاهتر از اکثر پروازهای بین المللی هستند. بعضی از پروازهای بین المللی به دلیل فاصله کم بین جفت شهر در کشورهای مختلف ممکن است ارزان تر از پروازهای داخلی باشد و همچنین به این دلیل که پروازهای داخلی در کشورهای کوچکتر عمدتا توسط مسافران تجاری با درآمد بالا مورد استفاده قرار می گیرد ، در حالی که مسافران تفریحی در داخل کشور از جاده یا راه آهن استفاده می کنند.

پروازهای داخلی تنها بخش هواپیمایی است که روند رشد طولانی مدت جهانی را نشان نمی دهد ، زیرا بسیاری از کشورهای کوچکتر به طور فزاینده ای مسیرهای داخلی کوتاه را با راه آهن سریع السیر جایگزین می کنند.

بیشترین شلوغ ترین مسیرهای هوایی در جهان پروازهای داخلی است.[2]

برخی از کشورهای کوچکتر ، مانند سنگاپور ، هیچ پرواز داخلی مشخصی ندارند. کشورهای متوسط ​​مانند هلند پروازهای داخلی بسیار کمی دارند. بیشتر آنها فقط یک فاصله بین فرودگاه های کوچک منطقه ای مانند فرودگاه گرونینگن ایلد ، فرودگاه ماستریخت آخن و روتردام لاهه برای سوار کردن مسافران از مناطق مختلف کشور قبل از رفتن به مقصد بین المللی است. در ژوئن 2013 ، نماینده مجلس هلند ، لیسبت ون تونگرن (GreenLeft ، مدیر سابق Greenpeace هلند) پیشنهاد داد که پروازهای داخلی در هلند را با این استدلال که بی جهت ناکارآمد ، آلاینده و گران هستند ، منع کند ، اما وزیر محیط زیست ویلما مانسولد (حزب کارگر) گفت: چنین ممنوعیتی باعث نقض مقررات اتحادیه اروپا می شود که به شرکت های هواپیمایی اجازه پرواز در داخل کشور را می دهد.

پانویس
  1. "Domestic flight". WordNet Search 3.0. Archived from the original on 2 September 2011. Retrieved 2010-12-27.
  2. «"Busiest routes in the world - the top 100". Routesonline. Retrieved 2019-10-19».

منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.