پادشاهی مدانگ

امپراتوری مدانگ یا پادشاهی مدانگ یا پادشاهی ماتارام دولتی هندو-بودایی بود که میان سده‌های هشتم تا یازدهم میلادی در جاوه مستقر بود. پادشاهی مدانگ نخست در جاوه مرکزی و سپس جاوه شرقی پا گرفت. بنیادگذار این پادشاهی سانجایا بود و دودمان شایلیندره بر این سرزمین فرمان می‌راند.

Medang i Bhumi Mataram
732–1006
پادشاهی مدانگ در حلال جاوهٔ مرکزی و شرقی
پایتخت	جاوهٔ مرکزی: Mdaη i Bhumi Mataram (مکان دقیق آن دانسته نیست، شایدجایی در جلگه برامبانان بوده باشد), و سپس به مامراتی و پوه پیتو منقل شده است; جاوهٔ شرقی: Mdaη i Tamwlang و Mdaη i Watugaluh (نزدیک جومبنگ کنونی), سپس به Mdaη i Wwatan منقل شد (نزدیک مادیون)
زبان(های) رایج	جاوه‌ای باستان, سانسکریت
دین(ها)	دین سنتی جاوه‌ای, هندوئیسم, آیین بودایی, روح‌باوری
حکومت	پادشاهی
مهاراجه
• 732–760	سانجایا
• 985–1006	دارماواگانسا
تاریخ
• سانجایا پادشاهی را بنیاد نهاد (کتیبه کانگال)	732
• دارماواگانسا از ووراواری و امپراتوری سریویجایا شکست خورد	1006
واحد پول	ماسا و تاهیل (مسکوکات سیم و زر محلی)
پیشین پسین پادشاهی کالینگا پادشاهی سوندا کاهوریپان

کهن‌ترین سند یافت‌شده از این پادشاهی موسوم به کتیبه کانگال است که به زبان سانسکریت نگاشته شده است و تاریخ آن مربوط به ۷۳۲ میلادی است.