همای و همایون
همای و همایون منظومه‌ای عاشقانه از خواجوی کرمانی است که به عشقِ همای، شاهزادهٔ شام (پسر منوشنگ)، به همایون، دختر فغفور چین، می‌پردازد.
| نویسنده(ها) | خواجوی کرمانی |
|---|
تصحیح
این منظومه اولین بار، بیش از پنجاه سال، پیش توسط کمال عینی تصحیح انتقادی شد. این تصحیح بر اساس نسخه‌ای است که در سال ۷۵۰ یعنی سه سال پیش از وفات خواجوی کرمانی کتابت شده‌است.[1]
اقتباس
سال‌ها بعد منظومهٔ سام‌نامه از سوی گوینده‌ای ناشناس با تبدیل و تغییر و حذف اسامی و افزودن افسانه‌هایی پدید آمده‌است.[2]
منابع
- «نگاهی به تصحیح منظومة همای و همایون به اهتمام کمال عینی».
- سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی خواجوی کرمانی در آثارش، محمود عابدی
| برگرفته از سنت ایرانی |
|  |
|---|---|---|
| برگرفته از ادب هندی |
| |
| برگرفته از ادب عربی |
| |
| برگرفته از ادب یونانی | ||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.