نیروهای مسلح کانادا

نیروهای مسلح کانادا (به انگلیسی: Canadian Armed (Forces نیروهای نظامی کشور کانادا هستند و این کشور به عنوان یکی از اعضای اصلی ناتو (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی)، اکنون حدود ۲۶۰۰۰ نیروی ذخیره و ۶۴۰۰۰ نیروی نظامی فعال دارد.[13]

نیروهای مسلح کانادا
Forces armées canadiennes
نشان نیروهای مسلح کانادا
شکل کنونی۱ فوریه ۱۹۶۸ – اکنون
شاخه‌هانیروی دریایی سلطنتی کانادا
نیروی زمینی کانادا
نیروی هوایی سلطنتی کانادا
مقرNational Defence Headquarters, اتاوا، انتاریو، کانادا
رهبری
Commander-in-ChiefElizabeth II, پادشاهی کانادا، represented by فرماندار کل کانادا دیوید جانستون
وزیر دفاع کاناداهارگیت ساجان
Chief of the Defence Staff[1]General Jonathan Vance[2]
نیروی انسانی
سن نظامی16–60 years old[N 1]
خدمت سربازیNo
در دسترس
برای خدمت		۸٬۰۳۱٬۲۶۶ مرد، سن 17–49[3],
۷٬۷۵۵٬۵۵۰[N 2] زن، سن 17–49[4]
آماده
خدمت نظامی		۶٬۶۳۳٬۴۷۲ مرد، سن 17–49[5],
۶٬۳۸۹٬۶۶۹[N 2] زن، سن 17–49[6]
کارکنان فعال68,250 (31 March 2011)[7]
کارکنان ذخیره27,000 (Paid Primary)
5,000 (Rangers)
[7]
Deployed personnel2000+[8]
هزینه کرد
بودجهدلار کانادا18.6 billion,[9] (۲۰۱۶–۲۰۱۷)
درصد از جی دی پی0.9%[10]
صنعت
تامین کننده داخلیال-۳ کامیونیکیشنز
CAE
مگیت
Colt Canada
تکستران
کونگزبرگ
راین‌متال
Irving Shipbuilding Inc.
General Dynamics Land Systems Canada
ریتیون
Seaspan Marine Corporation
Thales Canada[11]
بوئینگ دیفنس اسپیس اند سکیوریتی[12]
مقالات مرتبط
تاریخچهحملات فینیان‌ها
Wolseley Expedition
North-West Rebellion
جنگ بوئر دوم
جنگ جهانی اول
جنگ داخلی روسیه
جنگ جهانی دوم
جنگ سرد
جنگ کره
October Crisis
جنگ خلیج فارس
جنگ بوسنی
Oka Crisis
جنگ کوزوو
جنگ افغانستان (۲۰۰۱–۲۰۱۴ میلادی)
جنگ عراق
جنگ داخلی سومالی
جنگ داخلی لیبی (۲۰۱۱ )
عملیات سروال
مداخله نظامی علیه داعش
درجه‌هاCanadian Armed Forces ranks and insignia
سربازان کانادایی در افغانستان

نیروهای مسلح کانادا به سه شاخهٔ اصلی شامل نیروی زمینی کانادا، نیروی دریایی سلطنتی کانادا و نیروی هوایی سلطنتی کانادا تقسیم می‌شوند. تجهیزات اصلی این نیروها شامل ۱۴۰۰ وسیلهٔ نقلیهٔ جنگی زره پوش، ۳۴ کشتی جنگی و ۸۶۱ هواگرد تهاجمی است.[14]

علاوه بر این که این کشور در جنگ بوئر دوم، جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم و جنگ کره شرکت فعالی داشته، با این وجود از سال ۱۹۵۰ نیروهای خود را در قالب هیئت‌های بین‌المللی زیر نظر ناتو و سازمان ملل، از جمله هیئت‌های حافظ صلح، هیئت‌های اعزامی مختلف به یوگسلاوی سابق و حمایت از نیروهای ائتلاف در جنگ اول خلیج فارس به کشورهای مختلفی فرستاده‌است.

از سال ۲۰۰۱، کانادا نیروهای خود را برای کمک به ایالات متحده در جنگ با افغانستان در قالب نیروهای حافظ امنیت بین‌المللی به فرماندهی ناتو و نیروهای تحت اختیار سازمان فرستاد. این تیم با ۲۰۰ عضو، پس از حادثهٔ توفان کاترینا در سپتامبر ۲۰۰۵، عملیات نجات پس از وقوع زلزلهٔ کشمیر در دسامبر ۲۰۰۴ در آسیای جنوبی، شرکت داشتند.

کانادا در طول تاریخ خود پیمان‌های دفاعی مختلفی را امضاء نموده که مهم‌ترین آن‌ها با کشور آمریکا بوده‌است. دفاع متقابل آمریکای شمالی در اعلامیه اُدنبرگ (Odensburg) مورخ ۱۹۴۰ و تشکیل هیئت مشترک دائمی دفاع که ثن تاریخ راه اندازی گردید، چهارچوب همکاری‌های دفاعی بین آمریکا و کانادا را به وجود آورد. این دو کشور با امضای چند موافقت نامه دو جانبه در طول نیم قرن گذشته در حفاظت از منطقه وسیعی از آمریکای شمالی، آب‌های ساحلی و محدوده جوی با یکدیگر سهیم بوده‌اند. مشخص‌ترین این موافقت نامه‌ها، موافقت نامه دفاعی نوراد (Norad - فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی) به سال ۱۹۵۸ میلادی می‌باشد.[15]

فرماندهی کل قوای کانادا بر اساس قانون اساسی به فرمانروای کانادا، که فرماندار کل کانادا نمایندگی او را برعهده دارد اعطا شده‌است.[16][17][18] رئیس حرفه ای سازمان رئیس ستاد مشترک دفاع، است که تحت هدایت وزیر دفاع ملی و به همراهی شورای نیروهای مسلح، عملیات نیروهای مسلح کانادا را مدیریت می‌کند.

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروهای مسلح کانادا موجود است.
  1. Department of National Defence. "National Defence and the Canadian Armed Forces> Chief of the Defence Staff". Queen's Printer for Canada. Archived from the original on 21 February 2009. Retrieved 16 October 2008.
  2. "Gen. Jonathan Vance becomes chief of defence staff, vows to tackle harassment". Canadian Broadcasting Corporation. Retrieved 17 June 2015.
  3. "The World Factbook> Canada> Military". Central Intelligence Agency. 19 November 2015. Retrieved 23 November 2015.
  4. "The World Factbook> Canada> Military". Central Intelligence Agency. 19 November 2015. Retrieved 23 November 2015.
  5. "The World Factbook> Canada> Military". Central Intelligence Agency. 19 November 2015. Retrieved 23 November 2015.
  6. "The World Factbook> Canada> Military". Central Intelligence Agency. 19 November 2015. Retrieved 23 November 2015.
  7. "Recruiting and Retention in the Canadian Armed Forces> Canada> Military". Department of National Defence. 31 December 2009. Retrieved 31 December 2009.
  8. Treasury Board Secretariat. "Estimates> Reports on Plans and Priorities> 2012–2013". Queen's Printer for Canada. Archived from the original on 7 February 2013. Retrieved 16 December 2012.
  9. "Planned Expenditures". forces.gc.ca. Department of National Defence. Retrieved 24 March 2016.
  10. "Canada: Economic and financial data". http://www.statcan.gc.ca/. Statistics Canada. Retrieved 24 March 2016. External link in |website= (help)
  11. Canadian Defence Review Canada's 2011 Top 50 Defence Companies بایگانی‌شده در ۳۱ مارس ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Retrieved on: 15 December 2011
  12. Canadian Defence Review Canada's 2011 Top 50 Defence Companies بایگانی‌شده در ۳۱ مارس ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Retrieved on: 28 August 2011
  13. http://www.forces.gc.ca/site/about/family_e.a%5Bپیوند+مرده%5D
  14. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ دسامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۰۸.
  15. مهدی تاجیک. «تنش رو به افزایش در روابط سیاسی ایران و کانادا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۳.
  16. Victoria (29 March 1867). Constitution Act, 1867. III.15. Westminster: Queen's Printer. Retrieved 15 January 2009.
  17. Lagassé, Philippe (December 2013). "The Crown's Powers of Command-in Chief: Interpreting Section 15 of Canada's Constitution Act, 1867" (PDF). Review of Constitutional Studies. 18 (2): 189–220. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 10 November 2015.
  18. "Governor General of Canada > Commander-in-Chief". Rideau Hall. Archived from the original on 1 December 2007. Retrieved 15 January 2009.
  1. Persons 16 years of age, with parental permission, can join the Canadian Armed Forces.
  2. (2010 est.)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.