نمازخانه
نمازخانه[1] مکانی ویژهٔ عبادت در بعضی از اماکن عمومی است.
- اطاقی مخصوص خواندن نماز در خانه مسلمانان. جایی که در آن نماز خوانند.
- کلیسای ترسایان، معبد مسیحیان. محلی در کلیسا یا کاخ مسیحیان که برای خواندن دعا اختصاص دهند.
- کنشت، کنیسه.
منبع
- «نمازخانهٔ» [باستان‌شناسی] هم‌ارزِ «chapel1»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ نمازخانهٔ1)
- فرهنگ فارسی معین
- فرهنگ فارسی عمید
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.