نبرد ایسوس (نقاشی موزائیکی)

اسکندر در سمت چپ و سوار بر اسب خود بوکفالوس دیده می‌شود. چهره او با بسیاری از موهای نرم و موج دار نشان داده شده‌است. موهای او نمونه ای از پرتره‌های سلطنتی یونان است که در قرن ۴ قبل از میلاد شکل گرفتند. نگاه اسکندر مقدونی به پادشاه ایرانی (داریوش) دوخته شده و توجه داشته باشید که اسکندر در این اثر موزائیکی از کلاه ایمنی استفاده نمی‌کند تا بتواند به عنوان فاتح بزرگ شناخته شود.

داریوش شاه قطعاً به عنوان دیگر چهره بزرگ در این موزائیک شناخته می‌شود. داریوش و ارابه زرین او قسمت زیادی از موزائیک را در نیمه راست تصویر به دست گرفته‌اند. عناصر ناخوشایند مختلفی پیرامون شاه ایران وجود دارد. در پس زمینه ارابه دار داریوش در تلاش است تا اسب‌های رمیده را آرام کند. اضطراب مشهودی در چهره پادشاه ایران دیده می‌شود، به ویژه در ابروهای در هم رفته و اخم‌های عمیق او. داریوش درحالی که طناب یا مهاربندی در بازوی چپ خود دارد و بازوی راست خود را به سمت اسکندر به نشانه حمله با تمام قوا دراز کرده‌است به تصویر کشیده شده‌است. درست در مقابل ارابه شاه سربازی قرار دارد که افسار اسب خود را در دست گرفته‌است، پشت اسب با دم برجسته رو به مخاطب به تصویر کشیده شده‌است و این ممکن است به عنوان اشاره به شکست پارسیان و رهبری ضعیف نشان داده شده باشد.

در این نقاشی برادر داریوش هوخشدره نیز در حالی که خود را برای نجات پادشاه فدا می‌کند به تصویر کشیده شده.

این نقاشی موزائیکی از حدود یک و نیم میلیون کاشی ریز رنگی ساخته شده‌است که در منحنی‌های تدریجی مرتب شده‌اند همچنین مقیاس رنگ موزاییک‌های رومی از نظر درجه‌بندی بسیار غنی می‌باشند زیرا روند جمع‌آوری مواد برای موزاییک در گذشته کاری پیچیده بود، زیرا مقیاس رنگ فقط بر اساس قطعات سنگ مرمر بود که در طبیعت یافت می‌شد.

این موزاییک کاری است با جزئیات بسیار ظریف و غیرمعمول که احتمالاً برای یک اقامتگاه خصوصی و توسط شخص یا خانواده ای ثروتمند سفارش داده شده‌است.[1]

نسخه بازسازی شده نقاشی

در سال ۲۰۰۳ مرکز بین‌المللی مطالعه و آموزش موزاییک (CISIM) در ایتالیا پیشنهاد ساخت نسخه ای بازسازی شده از نقاشی موزائیکی نبرد ایسوس را داد. سپس این پروژه تصویب شد و Severo Bignami و تیم هشت نفره اش مأمور به انجام این پروژه شدند، این تیم موزاییک را به صورت مقاطعی در ۴۴ قاب خشت ساخته و تلاش کردند تا قطعات موزاییک را در موقعیت دقیق موجود در موزاییک اصلی حفظ کنند.

این پروژه ۲۲ ماه به طول انجامید و هزینه ای معادل ۲۱۶۰۰۰ دلار آمریکا دربرداشت.[2]