میله پاگشا

میلهٔ پاگیر یا میلهٔ پاگشا (Spreader bar) وسیله‌ای است برای مهار بدنی که در بازی‌های جنسی از نوع خِفت‌بندی استفاده می‌شود. خفت‌بندی، یعنی تحریک شدن جنسی به‌وسیله زدن قفل و زنجیر و مهار به اعضاء بدن را، یکی از نابهنجاری‌های جنسی دانسته‌اند. انجام بازی‌های خفت‌بندی در میان گروه‌هایی بویژه در کشورهای غربی رایج است.

یک زن که پاهایش را با میله پاگیر بسته و دهان‌بندی هم به دهان دارد.

میله پاگیر یک میله صلب است که معمولاً ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر طول دارد و در هر سر آن یک پابند (بخو) برای بستن و مهار پاها تعبیه شده است. در طول میله هم ممکن است حلقه‌ها و گیره‌هایی برای بازی‌های خفت‌بندی معلق قرار داده شده باشد.

بعضی از میله‌های پاگیر جمع‌شو هستند و طولی متغیر دارند. از میله‌های پاگشا برای ایجاد حالت عقابی در بدن هم استفاده می‌شود.

یک میله پاگیر با بخوهای خفت‌بندی.

به میله‌هایی مانند میله پاگشا که به گردن و مچ‌ها بسته می‌شود یوغ می‌گویند.

نمونه قدیم این وسیله فلک است که بویژه در خاورمیانه و جنوب اروپا استفاده می‌شده. فلک کردن در قدیم همیشه اجباری و بر خلاف میل شخص بوده است ولی در بازی‌های جنسی جدید استفاده از وسایلی مانند میله پاگیر اختیاری و با رضایت شخص انجام می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میله پاگشا موجود است.

    ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۳۰ نوامبر ۲۰۰۶.

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.