مکتب معماری شیکاگو

در دههٔ هشتم قرن نوزدهم صنعت ساختمان در شیکاگو ناگهان رونق و رواج تازه‌ای گرفت و آسمان‌خراش‌هایی به ارتفاع ۱۲و۱۴و۱۶و۲۳ طبقه ساخته شدند که برخلاف آسمان خراش‌های دیگر آمریکا در شهر پراکنده نبودند بلکه در مسافتی کوتاه از یکدیگر در ناحیهٔ مرکزی و تجاری شیکاگو لوپ، قرار داشتند.

مکتب معماری شیکاگو اصطلاحی است که به طور جمعی به کسانی که در ایجاد تحولات شهر شیکاگو سهیم بودند اطلاق می‌شود که بیش از همیشه بین سالهای ۱۸۸۳ تا ۱۸۹۳ رشد یافت و قدرت گرفت. در این زمان شیکاگو مرکز خطوط راه آهن و ارتباط بین شرق و غرب آمریکا بود، همچنین مرکز تجاری مهمی به شمار می‌آمد و از سال ۱۸۸۵ میلادی فعالیت‌های شدید اقتصادی و به تبع آن اجرای ساختمان‌های تجاری و اداری آغاز شده بود که با توجه به آتش‌سوزی سال ۱۸۷۱ و از بین رفتن بیشتر قسمت‌های این شهر، زمینه برای تحولات جدید آماده بود. در این زمان در شیکاگو تعدادی مهندسان سازه و معمار جوان وجود داشتند که عمدتاً تحصیل کرده اروپا و شهرهای شرق آمریکا همچون بوستون و نیویورک بودند. اولین مهندس مطرح در این مکتب ویلیام لی برون جنی، تحصیل کرده مدرسه هنر و تولیدات در فرانسه بود. وی به عنوان مهندس سازه، دفتر مهندسی و معماری خود را در سال ۱۸۶۸ در شیکاگو تأسیس کرد. او در سال ۱۸۶۹ کتابی به نام اصول و عمل در معماری «principal and practices in architecture» به رشته تحریر در آورد.

روشهای طراحی، اجرایی و اصول نظری معماران شیکاگو به نام مکتب معماری شیکاگو شهرت یافت و می‌توان آن را منشور اولیه معماری مدرن محسوب کرد.

اصول مکتب معماری شیکاگو

۱. استفاده از اسکلت فولادی برای ساختار کل بنا

۲. نمایش ساختار بنا در نمای ساختمان

۳. عدم تقلید از سبک‌های گذشته

۴. استفاده بسیار اندک از تزئینات

۵. استفاده از پنجره‌های عریض که کل دهانه بین ستون‌ها را می‌پوشاند.

اهمیت مکتب معماری شیکاگو به جهات بسیار است. شاگردان برای نخستین بار امکانات تازهٔ فنی را به صورتی زیبا در ساختمان هائی بکار بردند که استفاده از آن جزئی از زندگی روزمرهٔ شهر بود. آنها تنها چند ساختمان جداگانه بی‌ارتباط با یکدیگر نساختند؛ بلکه تمام قسمت تجاری شهر شیکاگو به همت آنان به معماری نو رونق گرفت. کار آنان به شهر بزرگ شیکاگو، سیمایی تازه داد.

بناهای مکتب شیکاگو واقع در شیکاگو


بناهای مکتب شیکاگو خارج از شیکاگو

نگارخانه

منابع
    • فضا زمان و معماری، تألیف زیگفرید گیدئین، ترجمه منوچهر مزینی، انتشارات علمی و فرهنگی
    • مبانی و مفاهیم در معماری معاصر غرب، تالیف وحید قبادیان، دفتر پژوهش‌های فرهنگی
    • تاریخ معماری مدرن، تألیف لئوناردو بنه ولو، انتشارات دانشگاه تهران
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.