منطق‌الطیر
منطِقُ‌الطَّیِّر یا مقامات‌الطیور منظومه‌ای است از عطار نیشابوری که به زبان فارسی و در قالب مثنوی در بحر رمل مسدس مقصور (محذوف) سروده شده‌است. کار سرودن این مثنوی در قرن ششم هجری قمری (۱۱۷۷ میلادی) پایان یافته‌است. ابیات این مثنوی را معمولاً بین ۴٬۳۰۰ تا ۴٬۶۰۰ بی ت دانسته‌اند. منطق‌الطیر از مثنوی‌های تمثیلی عرفان اسلامی به‌شمار می‌آید. مراحل و منازل در راه پوییدن و جُستن عرفان یعنی شناختن رازهای هستی در منطق‌الطّیر عطار هفت منزل است. او این هفت منزل را هفت وادی یا هفت شهر عشق می‌نامد.
هفت وادی به ترتیب چنین است: طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت، و فقر که سرانجام به فنا می‌انجامد. در داستان منطق‌الطّیر، گروهی از مرغان برای جستن و یافتن پادشاهشان سیمرغ، سفری را آغاز می‌کنند. در هر مرحله، گروهی از مرغان از راه بازمی‌مانند و به بهانه‌هایی پا پس می‌کشند، تا این‌که پس از عبور از هفت مرحله، از گروه انبوهی از پرندگان تنها «سی مرغ» باقی می‌مانند و با نگریستن در آینه حق درمی‌یابند که سیمرغ در وجود خود آن‌هاست. در نهایت با این خودشناسی مرغان جذب جذبهٔ خداوند می‌شوند و حقیقت را در وجود خویش می‌یابند.
پیتر بروک از نامدارترین کارگردانان تئاتر جهان، در جشن هنر شیراز نمایشی بر اساس منطق‌الطیر عطار اجرا کرد.
نام‌گذاری
منطق‌الطیر در عربی یعنی زبان مرغان. این تعبیر در قرآن (سورهٔ نمل، آیهٔ ۱۶) به کار رفته‌است. عطار در آثار خود از این کتاب با نام‌های مقامات طیور و منطق‌الطیر یاد کرده‌است. همچنین در پایان همین کتاب می‌فرماید:
| ختم شد بر تو چو بر خورشید نور | منطق‌الطیر و مقامات طیور |
عطار در نام‌گذاری این اثر منظورش مقام جویندگان حقیقت است. عطار خود این‌گونه پرده از این راز برمی‌دارد:
| من زبان و نطق مرغان سربه‌سر | با تو گفتم فهم کن ای بی‌خبر | |
| در میان عاشقان مرغان درند | کز قفس پیش از اجل درمی‌پرند | |
| جمله را شرح و بیانی دیگر است | زان‌که مرغان را زبانی دیگر است | |
| پیش سیمرغ آن کسی اکسیر ساخت | کو زبان جملهٔ مرغان شناخت |
آغاز مثنوی
این کتاب با حمد خدا آغاز می‌گردد. پس از آن به توصیف و مدح محمد و سپس در مدح خلفای چهارگانه می‌پردازد. بیت آغاز مثنوی:
| آفرین جان آفرین پاک را | آنکه جان بخشید و ایمان خاک را |
داستان مرغان
پس از حمد خدا و مدح رسول و خلفا، مستقلاً ابیات موضوعی مثنوی و داستان مرغان آغاز می‌شود. داستان مرغان در ۴۵ گفتار است و در پایان ابیاتی تحت عنوان خاتمه کتاب می‌آید. عطار در عرض ماجرا و سیر مرغان حکایت‌های حکیمانه‌ای می‌گنجاند و هفت وادی عرفان را معرفی می‌کند.
پایه داستان این است که جمعی از پرندگان در جلسه‌ای، برای انتخاب پادشاهی برای خود به اجماع می‌رسند. پس از بحث فراوان سیمرغ را برای این کار نامزد می‌کنند و برای یافتنش به راه می‌افتند. اما در راه هریک به دلیلی جان می‌بازد و فقط سی (۳۰) مرغ به سیمرغ می‌رسند و آن‌جا درمی‌یابند که طالب و مطلوب یکی است؛ چون آن‌ها سی مرغ بودند که طالب سیمرغ شدند.
ابیات سرآغاز داستان ابتدا سیزده (۱۳) پرنده را توصیف می‌کند که هریک نمایانگر صفتی از انسان هستند و در وصف آن‌ها از اطلاعات عامیانه و داستان‌های دینی استفاده می‌کند.
داستان طیور این‌گونه آغاز می‌شود:
| مرحبا ای هدهد هادی‌شده | در حقیقت پیک هر وادی شده | |
| ای به سرحد سبا سیر تو خوش | با سلیمان منطق‌الطیر تو خوش |
کتاب‌نامه
منطق الطیر تصحیح دکتر شفیعی کدکنی دارای مقدمه جامع و کاملی در مورد عطار و منطق الطیر است. از دیگر تصحیح‌های معتبر منطق الطیر تصحیح دکتر سید صادق گوهرین را می‌توان نام برد. منطق‌الطیر عطار نیشابوری به تصحیح عزیزالله علیزاده توسط انتشارات فردوس تهران در سال ۱۳۸۷ در ۳۴۰ صفحه منتشر شده‌است. کشف الابیات، نمایه و واژه‌نامه نیز به این مثنوی ۴۹۲۶ بیتی پیوست شده‌است که به نظر می‌رسد یکی از تصحیحات و تدوینات جامع منطق‌الطیر باشد.
ترجمه به زبان فرانسوی
منطق‌الطیر برای اولین بار به دست گارسن دو تاسی (به فرانسوی: Garcin de Tassy) در ۱۸۶۳ به زبان فرانسه ترجمه شد. این منظومه در سال‌های اخیر نیز به صورت مصور و با ترجمه جداگانه منیژه نوری اُرتگا، حسن علوی با مشارکت دنیز دوهامل (به فرانسوی: Denise Duhamel) در پاریس منتشر شده‌است.[1]
ترجمه به زبان کردی
منطق‌الطیر توسط عبدالسلام مدرسی (خانی) با همان نام اصلی کتاب به شیوهٔ شعر و با حفظ وزن به زبان کردی و گویش سورانی ترجمه شده‌است. این ترجمه در سال ۱۳۹۱ در ارومیه از طرف مؤسسه انتشاراتی حسینی اصل در ۲ هزار نسخه به چاپ رسیده‌است.[2]
ترجمه به زبان ازبکی
منطق‌الطیر توسط جمال کمال مترجم ازبک که پیشتر مثنوی مولانا را نیز ترجمه کرده‌است، به زبان ازبکی ترجمه شده و از سوی رایزنی فرهنگی سفارت ایران در ازبکستان، با همکاری مؤسسهٔ زبان و ادبیات علی‌شیر نوایی وابسته به فرهنگستان علوم جمهوری ازبکستان توسط انتشارات فن در هزار نسخه در سال ۱۳۸۵ منتشر شده‌است.[3]
پانویس و منابع
- کتاب‌شناسی ادبیات فارسی در زبان فرانسه، انتشارات سخن‌گستر و معاونت پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد مشهد، ۱۳۹۳، ص ۱۵–۱۶
- عطار، محمد بن ابراهیم. ۱۳۹۱. منطق‌الطیر، ترجمهٔ عبدالسلام مدرسی (خانی)، ارومیه، مؤسسهٔ انتشاراتی حسینی اصل، چاپ اول.
- خبرگزاری مهر: در ازبکستان «منطق‌الطیر» عطار ترجمه و منتشر شد، نوشته‌شده در ۶ شهریور ۱۳۸۵؛ بازدید در ۲۹ شهریور ۱۳۹۹.
- منطق‌الطیر، براساس نسخه پاریس، تصحیح و شرح: دکتر کاظم دزفولیان، انتشارات طلایه، تهران ۱۳۸۱.
- منطق‌الطیر، ناشر:انتشارات ماد، چاپ ۱۳۷۳، مقدمه
- ذبیح‌الله صفا (۱۳۴۲)، تاریخ ادبیات در ایران، تهران: ابن‌سینا، ص. ۴۴۸
- عطار نیشابوری (۱۳۸۷)، منطق‌الطیر، به کوشش عزیزالله علیزاده.، تهران: فردوس، ص. ۳۴۰، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۲۰-۳۶۸-۹* بدیع‌الزمان فروزانفر، نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به منطق‌الطیر در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- منطق‌الطّیر عطّار
- مجمعی کردند مرغان جهان بایگانی‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine منطق‌الطیر عطار، شورای گسترش زبان و ادبیّات فارسی
| آثار |
|  | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| جایهای مرتبط | ||||||||
| افراد مرتبط | ||||||||
| رویدادهای مرتبط |
| |||||||
| دیگر |
| |||||||
آثار عطار ۱۱۴ جلد بوده که کتابهای نامبرده از آن بهجا ماندهاست. | ||||||||