منبع طبیعی
منبع طبیعی (انگلیسی: Natural reservoir) نوعی میزبان بیماریزا از عفونت است که به صورت بلندمدت وجود دارد.[1] این نوع میزبان ارگانیسمی است که یک عامل بیماریزا را در خود جای میدهد اما خود هیچ عارضهای را متحمل نمیشود. با این وجود، این میزبان به عنوان منبع عفونت سایر گونههای مستعد است و خود حتی ممکن است چندین بار آلوده شود.[2]
نمونهها
بعضی از نمونههای منبع طبیعی که می توان ذکر کرد عبارتند از:
- مارموتها، موش صحرایی سیاهها، سگ دشتیها، سمورچهها و سنجابها برای طاعون خیارکی
- آرمادیلوها و صاریغها برای شاگاس
- کنهها برای تب تگزاس
- سنجاب زمینیها، تشیها، و شمپانزهها برای تب کلورادو
- حلزونها برای شیستوزومیاز
- خوکها برای عفونت کرمهای نواری
- راکونها، گندراسو، روباهها و خفاشها برای هاری
- غازماکیانسانان (مرغابیها و غاز) برای آنفلوآنزای پرندگان
- سگها و سگسانانهای وحشی برای بیماری ویروسی ابولا و لیشمانیاز احشایی
- گربهها، برای بیماری خراش گربه
- جربیلها برای سالک
منابع
- Aguirre, A. Alonso; Ostfeld, Richard; Daszak, Peter. New Directions in Conservation Medicine: Applied Cases of Ecological Health. Oxford University Press; 28 June 2012. ISBN 978-0-19-973147-3. p. 196.
- Aguirre, A. Alonso; Ostfeld, Richard; Daszak, Peter (2012). New Directions in Conservation Medicine: Applied Cases of Ecological Health. Oxford University Press. p. 196. ISBN 978-0-19-973147-3.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Natural reservoir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ آوریل ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.