ملی‌گرایی اردنی

ملی‌گرایی اردنی (عربی: قومية أردنية) یک اعتقاد و تفکر ملی‌گرایی است که براساس آن مردم اردن را جزئی از جهان عرب بحساب می‌آورد. ظهور ملی‌گرایی اردنی در جریان انقلاب بزرگ عربی در سال ۱۹۶۱ است و همچنین در شعار اول اردن که ملک عبدالله دوم در سال ۲۰۰۲ آنرا مطرح کرد ظهور پیدا نمود. علاوه براین در دوران قرار داشتن در قیمومیت انگلیس در اوایل قرن بیستم نیز ظهور پیدا نمود که از طرف مسلمانان و چه مسیحیان یا قبایل چرکس که از استقلال فرااردن از انگلیس حمایت می‌کردند مطرح می‌شد.[1][2][3]

ملی گرایان اردن؛ مارشال حبیب المجالی و نخست‌وزیر سابق وی وصفی الطل در ورزشگاه بین‌المللی امان در سال ۱۹۶۷.

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.