معرب (اعراب)

معرَب در آموزشِ حوزه‌های علمیه، آموزش قرآن، آموزش رشتهٔ ادبیات و علوم انسانیِ متوسطه، و همچنین آموزش عربیِ آموزشگاهی، تدریس می‌شود. معرَب و مبنی دو کلمه هستند که یکی اعراب پذیر است و دیگری اعراب نمی‌پذیرد. معرَب و مبنی در بحث تجزیه و ترکیب کاربرد دارند. کلمه معرَب می‌تواند مرفوع، منصوب، مجرور یا مجزوم باشد. اعراب دو نوع است اصلی و فرعی (نیابی).[1][2][3][4]

منابع

متقی زاده، عیسی (۱۳۹۶). «الدرس الرابع». عربى دورهٔ پیش دانشگاهی رشته ادبیات و علوم انسانی. تهران: شرکت چاپ ونشر کتابهای درسی ایران. صص. ۲۶. شابک ۹۶۴-۰۵-۰۱۱۶-۶.
صرف و نحو.
مدرس افغانی، محمدعلی (۱۳۶۷). «الهدایة فی النحو». جامع‌ المقدمات. دوم. قم - ایران: هجرت. صص. ۶۳.
نیکوصفت، حسین (بهار ۱۳۸۴). تجزیه و ترکیب. دفتر نشر موسسه فرهنگی آموزش قرآن و تجوید. صص. ۱۳.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] متقی زاده، عیسی (۱۳۹۶). «الدرس الرابع». عربى دورهٔ پیش دانشگاهی رشته ادبیات و علوم انسانی. تهران: شرکت چاپ ونشر کتابهای درسی ایران. صص. ۲۶. شابک ۹۶۴-۰۵-۰۱۱۶-۶.

[2] صرف و نحو.

[3] مدرس افغانی، محمدعلی (۱۳۶۷). «الهدایة فی النحو». جامع‌ المقدمات. دوم. قم - ایران: هجرت. صص. ۶۳.

[4] نیکوصفت، حسین (بهار ۱۳۸۴). تجزیه و ترکیب. دفتر نشر موسسه فرهنگی آموزش قرآن و تجوید. صص. ۱۳.