معادلات فرینل

معادلات فرِینل رفتار نور را هنگام گذر از محیطی به محیطی دیگر با ضریب شکستی مختلف توضیح می‌دهد. این معادلات اولین بار توسط اگوستن-ژان فرینل بیان شدند.

دامنه انتقال و بازتاب جزئی یک موج رونده از محیطی با ضریب شکست پایین به محیطی با ضریب شکست بالا

شرح

نور در هنگام عبور از محیطی با ضریب شکست n1 به محیطی با ضریب شکست n2 دچار بازتاب و شکست می‌شود. معادلات فرینل نسبت میزان نور بازتاب شده در محیط اول و عبورکننده به محیط دوم را نسبت به نور تابیده‌شده و نیز اختلاف فاز وارده شده به نور بازتاب و منتشر شده را بیان می‌کنند. این مقادیر در حالت کلی به قطبش موج بستگی دارد. معادلات فرینل بر اساس فرض تخت بودن موج تابیده‌شده به سطح و همگن و صاف بودن این سطح به دست می‌آیند. دو نوع قطبش «موازی» (p) و «عمود» (s) برای نور برخوردکننده به سطح قابل تصور است.

قطبش s

میدان الکتریکی موج تابشی، بر صفحه‌ی برخورد (صفحه‌ی دربرگیرنده پرتو تابشی و بردار عمود بر سطح) عمود است.

فطبش p

میدان الکتریکی موج تابشی در صفحه‌ی برخورد قرار دارد.

روابط فرینل برای توان موج

پارامترهای استفاده شده در معادلات

نسبت توان بازتاب‌شده برای قطبش‌های s و p چنین به دست می‌آیند:

برحسب ضریب شکست این روابط چنین می‌شوند:

از روی این روابط، ضریب عبور از پایستگی انرژی به دست می‌آید:

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fresnel equations». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶/۱۲/۲۰۱۶.

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.