مری رابینسون

مری ترس وینفرد رابینسون (ایرلندی: Máire Bean Mhic Róibín‎؛ زاده ۲۱ مهٔ ۱۹۴۴ در بالینا، مایو) مدرس دانشگاه و سیاست‌مدار اهل ایرلند است، که هم‌اکنون بعنوان رئیس دانشگاه دوبلین فعالیت می‌کند. وی بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۷ به عنوان هفتمین رئیس‌جمهور و اولین رئیس‌جمهور زن در ایرلند بر سر قدرت بود. او دو ماه پیش از این که مدت مسئولیت خود را در دفتر ریاست جمهوری به پایان برساند از مقام خود استعفا داد تا از آن پس بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲ کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل باشد. قبل از این که به این مقام‌ها برسد او یک چهره دانشگاهی، وکیل مدافع و یک شخصیت برجسته در مجلس سنای ایرلند بود.

مری رابینسون
رابینسون در ۲۰۱۳
هفتمین رئیس‌جمهور ایرلند
مشغول به کار ۳ دسامبر ۱۹۹۰ – ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۷
پس از	Patrick Hillery
پیش از	مری مک‌آلیس
کمیساریای عالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد
مشغول به کار ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۷ – ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۲
پس از	José Ayala Lasso
پیش از	Sérgio Vieira de Mello
Senator
مشغول به کار ۵ نوامبر ۱۹۶۹ – ۵ ژوئیه ۱۹۸۹
پس از	William Bedell Stanford
پیش از	Carmencita Hederman
حوزه انتخاباتی	دانشگاه دوبلین
اطلاعات شخصی
زاده	Mary Therese Winifred Bourke ۲۱ مهٔ ۱۹۴۴ ‏(۷۷ سال) بالینا، ایرلند
حزب سیاسی	کنشگر سیاسی مستقل (قبل از ۱۹۷۷, ۱۹۸۱–اکنون)[1] حزب کارگر (1977–1981)
همسر(ان)	نیکلاس رابینسون (m. 1970–اکنون)
فرزندان	۳
محل تحصیل	کالج ترینیتی مدرسه حقوق هاروارد
امضا

هنگامی که در سازمان ملل مشغول خدمت بود در سال ۱۹۹۸ به عنوان اولین کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل از تبت بازدید کرد، در همین حال از سیاست‌های کشور خود، ایرلند در قبال مهاجرین و اعمال مجازات اعدام در ایالات متحده انتقاد کرد. دوره چهار ساله وظیفه او به مدت یک سال دیگر تمدید شد تا او ریاست کنفرانس جهانی مبارزه با نژادپرستی در دوربان آفریقای جنوبی را ریاست کند. این کنفرانس بسیار بحث‌برانگیز برگزار شد تا با فشارهای ایالات متحده او در سپتامبر سال ۲۰۰۲ مجبور به استعفا از مقام خود شود.