مرده‌زایی

مرده‌زایی (انگلیسی: Stillbirth) به مرگ نوزاد جنین بعد از هفته بیستم بارداری گفته می‌شود[1]. در این حالت ممکن است به عمل سزارین نیاز شود. اکثر مرده‌زایی‌ها در انتهای دوره بارداری رخ می دهند و در اغلب موارد علت اصلی آن مشخص نیست.[1] مرده‌زایی را نباید با سقط خودبه‌خودی، که از دست دادن زودرس نوزاد است، اشتباه گرفت.

مرده‌زایی
تشخیص احتمال مرده‌زایی معمولاً با استفاده از سونوگرافی انجام می گیرد
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصپزشکی کودکان، پزشکی زایمان
آی‌سی‌دی-۱۰P95
مدلاین پلاس002304
ئی‌مدیسینtopic list
سمپD050497

از عوامل مرده‌زایی می توان به عفونت باکتریایی، بیماری مادرزادی، ناهنجاری‌های کروموزوم، دیابت مادرزادی، فشار خون بالا (پره‌اکلامپسی)، *استفاده مادر از مواد روان‌گردان (مانند الکل، نیکوتین و ...) یا داروی شیمیایی، دکولمان جفت، تروما، مسمومیت پرتوی، بریدن آلت زنانه[2] و به مشکل برخوردن بند ناف[3] اشاره داشت.

منابع

  1. Robinson, GE (January 2014). "Pregnancy loss". Best practice & research. Clinical obstetrics & gynaecology. 28 (1): 169–78. PMID 24047642.
  2. "Female genital mutilation and obstetric outcome: WHO collaborative prospective study in six African countries" Retrieved on 2012-2-22
  3. Jason H. Collins, M.D.; Charles L. Collins, M.D.; Candace C. Collins, M.D., Silent Risk: Issues About the Human Umbilical Cord (PDF), archived from the original (PDF) on 19 March 2009, retrieved 2009-03-17
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.