مردم ایماق
ایماق، چهار ایماق نام مجموعه قبایل کوچ‌نشین و نیمه کوچ‌نشین فارسی‌زبان است[1] که بیشتر در غرب و شمال‌غرب افغانستان (ولایت‌های غور، بادغیس، هرات و فراه) و در شرق ایران بیشتر در تربت جام، تایباد و خواف زندگی می‌کنند.
| زبان‌ها | |
|---|---|
| زبان فارسی (گویش ایماقی) | |
| دین | |
| اسلام سنی | |
| قومیت‌های وابسته | |
| مردمان هزاره |
ایماق‌ها به گویش ایماقی که گویشی از زبان فارسی است، صحبت می‌کنند هرچند برخی از آن‌ها زبان پشتو را انتخاب کرده‌اند. وجه تسمیهٔ این نام به خاطر رنگ چادرهای دامداری آن‌ها بوده که ترک‌تبارها آن‌ها را به این نام می‌شناختند یعنی دامداران دارای چادر سفید.[2] ایماق‌ها بیشتر به هزاره‌ها نزدیک هستند. در سرشماری افغانستان برخی طوایف ایماق را جز تاجیک‌ها در نظر گرفته‌اند.[3][4]
جستارهای وابسته
منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.