محاصره سارایوو

محاصره سارایوو
	بخشی از جنگ بوسنی
	; ساختمان شورای اجرایی پس از هدف قرارگرفتن توسط تانک
تاریخ	۵ آوریل ۱۹۹۲[1] – ۲۹ فوریه ۱۹۹۶[2]; (۳ سال، ۱۰ ماه، ۳ هفته و ۳ روز)
مکان	سارایوو، بوسنی و هرزگوین
نتیجه	موافقت‌نامه دیتون; شماری غیرنظامی کشته
طرفین درگیر
جمهوری بوسنی و هرزگوین; جمهوری کروات بوسنی و هرزگوین پشتیبانی توسط: ناتو (۱۹۹۴-۱۹۹۵)	یوگسلاوی (۱۹۹۲); جمهوری صرب بوسنی (۱۹۹۲-۱۹۹۶)
فرماندهان و رهبران
علی عزت بیگویچ; Hakija Turajlić †; Sefer Halilović; رسیم دلیچ; Jovan Divjak; Enver Hadžihasanović; Mustafa Hajrulahović; Vahid Karavelić; Mušan Topalović †; Vladimir Šaf Leighton W. Smith	میلوتین کوکانیاتس (مارس-ژوئیه ۱۹۹۲); رادوان کاراجیچ; راتکو ملادیچ; تومیسلاو شیپچیچ (ژوئیه-سپتامبر ۱۹۹۲); استانیسلاو گالیچ (سپتامبر ۱۹۹۲-اوت ۱۹۹۴); دراگومیر میلوشویچ (اوت ۱۹۹۴-فوریه ۱۹۹۶)
واحدهای درگیر
ارتش جمهوری بوسنی و هرزگوین; شورای دفاع کرواسی	ارتش جمهوری صرب بوسنی(۹۵-۱۹۹۲) ; ارتش مردمی یوگسلاو (۱۹۹۲)
قوا
۷۰٬۰۰۰ سرباز	۱۳٬۰۰۰ سرباز
تلفات
۶٬۱۳۷ سرباز کشته‌شده	۲٬۲۴۱ سرباز کشته‌شده
	۵٬۴۳۴ غیرنظامی کشته‌شده

محاصره سارایوو (انگلیسی: Siege of Sarajevo‎) طولانی‌ترین محاصره پایتخت یک کشور در تاریخ مدرن جنگ‌هاست که در جریان جنگ بوسنی اتفاق افتاد و ۱٬۴۲۵ روز به‌طول انجامید.

پس از آن که مسلمانان و کروواتهای بوسنی و هرزگوین استقلال خود را از یوگسلاوی اعلام کردند، صرب‌های بوسنی جمهوری صرب بوسنی با ۱۳٬۰۰۰ نیرو سارایوو را محاصره کردند.از ۲ می ۱۹۹۲ صربها شهر را مسدود کردند.ارتش جمهوری بوسنی و هرزگوین با ۷۰٬۰۰۰ سرباز داخل شهر نمی‌توانستند حلقه محاصره را بشکنند.

در مجموع ۱۳٬۹۵۲ نفر (شامل ۵٬۴۳۴ غیرنظامی) در جریان محاصره کشته شدند.

منابع

5 April 1992 was the date of the first attack on Sarajevo by the JNA and Serb paramilitaries and is considered the beginning of the siege. However, as early as 1 March 1992, barricades and gunmen started appearing on the streets of Sarajevo.
29 February 1996 was the official end of the siege as declared by the Bosnian government. The war ended with the signing of the Dayton Accords on 21 November 1995 and the Paris Protocol on 14 December 1995. The reason that the siege was not declared as over was because the Serbs had not yet implemented the Dayton deal that required them to withdraw from areas north and west of Sarajevo as well as other parts of the city. The Serbs also violated the Dayton peace by firing a rocket-propelled grenade (RPG) at a Sarajevo tram on 9 January 1996, killing 1 and wounding 19.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Siege of Sarajevo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ محاصره سارایوو موجود است.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] 5 April 1992 was the date of the first attack on Sarajevo by the JNA and Serb paramilitaries and is considered the beginning of the siege. However, as early as 1 March 1992, barricades and gunmen started appearing on the streets of Sarajevo.

[2] 29 February 1996 was the official end of the siege as declared by the Bosnian government. The war ended with the signing of the Dayton Accords on 21 November 1995 and the Paris Protocol on 14 December 1995. The reason that the siege was not declared as over was because the Serbs had not yet implemented the Dayton deal that required them to withdraw from areas north and west of Sarajevo as well as other parts of the city. The Serbs also violated the Dayton peace by firing a rocket-propelled grenade (RPG) at a Sarajevo tram on 9 January 1996, killing 1 and wounding 19.