متروی زمینی لندن

متروی زمینی لندن (به انگلیسی: London Overground) راه‌آهن شهری و حومه لندن بزرگ است که در سال ۲۰۰۷ میلادی تأسیس شده‌است.[3]

متروی زمینی لندن
اطلاعات
مالکشرکت راه‌آهن لندن
مکانلندن بزرگ; واتفورد، بریتانیا
نوعی ترابریراه‌آهن برون‌شهری
راه‌آهن مسافری
راه‌آهن شهری
تعداد خطوط۹
تعداد ایستگاه‌ها۱۱۲
مسافران سالانه۱۶۰ میلیون[1]
وبگاهwww.tfl.gov.uk/overground
اداره
آغاز بهره‌برداری۱۱ نوامبر ۲۰۰۷
اداره‌کننده(ها)Operated by LOROL under contract to TfL, 11 November 2007–2016
فنی
طول سیستم۱۶۷ کیلومتر (۱۰۳٫۸ مایل)[2]
اندازه ریلاستاندارد

این مترو دارای ۱۱۲ ایستگاه و ۹ خط است که به صورت سالانه ۱۶۰ میلیون مسافر را جابه‌جا می‌کند.

ایستگاه‌ها
خط شمال لندن خط غرب لندن خط شرق لندن خط جنوب لندن خط واتفورد دی‌سی خط گاسپل اوک تا بارکینگ
  • Highbury & Islington
  • Canonbury
  • Dalston Junction ( Dalston Kingsland)
  • Haggerston
  • Hoxton
  • Shoreditch High Street
  • Whitechapel
  • Shadwell
  • Wapping
  • Rotherhithe
  • Canada Water
  • ساری کیز
    • New Cross
  • New Cross Gate
  • Brockley
  • Honor Oak Park
  • Forest Hill
  • Sydenham
    • Crystal Palace
  • Penge West †
  • Anerley
  • Norwood Junction *
  • West Croydon

* Step-free access on platform 1 for London Overground (northbound), and for Southern services (via Crystal Palace and Forest Hill) only
† Step-free access on platform 1 for London Overground (northbound), and for Southern services (via Forest Hill) only

* Mon-Fri, one early morning train to Highbury & Islington starts here instead of Clapham Junction and one late evening train terminates here instead of Clapham Junction
  • یوستون
  • South Hampstead
  • Kilburn High Road
  • Queen's Park
  • Kensal Green
  • Willesden Junction
  • Harlesden
  • Stonebridge Park
  • Wembley Central
  • North Wembley
  • South Kenton
  • Kenton
  • Harrow & Wealdstone
  • Headstone Lane *
  • Hatch End *
  • Carpenders Park
  • Bushey
  • Watford High Street
  • Watford Junction

* Step-free access on northbound platform only
خط لی والی خط رامفورد تا آپمینستر
  • Southbury
  • Turkey Street
  • Theobalds Grove
  • چزنت

Out of the 112 stations on the London Overground network, 10 of them (seven being on the خط شرق لندن) are underground or sub surface.

ناوگان فعلی
کلاس تصویر نوع سرعت نهایی تعداد شماره‌های قطارها واگن‌ها طرح صندلی مسیرها ساخت سال استفاده
mph km/h
کلاس ۳۱۵ قطار خودگرانشی برقی ۷۵ ۱۲۱ ۱۷ 315801–812, 315814–۸۱۷, ۸۵۸ ۴ ۲+۳ خط لی والی
خط رامفورد تا آپمینستر		 ۱۹۸۰–۱ مه ۲۰۱۵–تاکنون
کلاس ۳۱۷/۷ قطار خودگرانشی برقی ۱۰۰ ۱۶۱ ۸ 317708-10, 714, 719, 723, 729, 732 ۴ ۲+۲

۲+۱

 خط لی والی
خط رامفورد تا آپمینستر		 ۱۹۸۱–۲ مه ۲۰۱۵–تاکنون
کلاس ۳۱۷/۸
قطار خودگرانشی برقی ۱۰۰ ۱۶۱ ۶ ۳۱۷۸۸۷–۹۲ ۴ ۲+۳

۲+۲

 خط لی والی
خط رامفورد تا آپمینستر		 ۱۹۸۱–۲ مه ۲۰۱۵–تاکنون
کلاس ۳۷۸/۱ قطار خودگرانشی برقی ۷۵ ۱۲۰ ۲۰ ۳۷۸۱۳۵–۱۵۴ ۵ طولی خط شرق لندن
خط جنوب لندن		 ۲۰۰۹–۲۰۱۰ ۲۰۰۹–تاکنون
۳۷۸/۲ قطار خودگرانشی برقی ۷۵ ۱۲۰ ۳۷ ۳۷۸۲۰۱–۳۴/۲۵۵–۷ ۵ یا ۴ طولی خط شمال لندن
خط غرب لندن
خط واتفورد دی‌سی
خط شرق لندن
خط جنوب لندن
خط گاسپل اوک تا بارکینگ		 ۲۰۰۸–۱۱ ۲۰۰۹–تاکنون
۷۱۰/۲ قطار خودگرانشی برقی ۷۵ ۱۲۱ ۲۲ ۷۱۰۲۵۱–۷۱۰۲۶۹
۷۱۰۲۷۱–۷۱۰۲۷۳		 ۴ طولی خط گاسپل اوک تا بارکینگ ۲۰۱۷–۲۰۱۹ مه ۲۰۱۹–تاکنون

منابع
  1. LOROL: Factsheet بایگانی‌شده در ۱۰ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine Accessed 17 June 2016
  2. "LOROL takes over West Anglia routes" (PDF). LOROL. Archived from the original (PDF) on 19 August 2016. Retrieved 27 July 2016.
  3. "Introducing London Overground – a new era for London Rail" (Press release). Transport for London. 5 September 2006. Retrieved 10 June 2011.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ متروی زمینی لندن موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.