قواعد الاحکام

قواعد الاحکام فی معرفه الحلال و الحرام که به نام‌های قواعد الاحکام و قواعد علامه شناخته شده، توسط علامه حلی (م ۷۲۶ ق) در علم فقه و در سه جلد تألیف شده‌است.

هدف و انگیزه

علامه حلی علت نگارش این کتاب فقهی را چنین بیان داشته‌است: إجابةَ لالتماسِ أحبِ الناسِ إلیَّ وأعزهم عَلَیَّ، وَهو الوَلدُ العزیزُ محمد (به دلیل اجابت درخواست محبوب‌ترین و عزیزترین مردم نسبت به خودم، که او همان فرزندم محمد (فخرالمحققین) است.[1]

کتاب قانون

در ابتدای عصر صفویه، کتاب قواعدالاحکام به دستور شاه اسماعیل به عنوان قانون اداره کشور بر اساس احکام اسلامی انتخاب شد.[2]

شروح کتاب

در طول تاریخ حاشیه و شرح‌های زیادی بر این کتاب نوشته شده‌است. آقابزرگ تهرانی در کتاب الذریعه بیش از ۳۰ عنوان کتاب که به شرح قواعدالاحکام پرداخته، ذکر می‌کند.[3]

برخی از این شروح عبارتند از:

  • جامع المقاصد فی شرح القواعد / محقق کرکی / ۱۳ جلد[4]
  • مفتاح الکرامه فی شرح القواعد / سید محمد جواد بن محمد حسینی شقرائی عاملی / ۱۲ جلد[5]
  • نظام الفوائد فی شرح القواعد / ملاعلی قارپوزآبادی زنجانی / ۲۴ جلد
  • کشف اللثام عن قواعد الاحکام / فاضل هندی / ۱۲ جلد[6]
  • شرح قواعدالاحکام / میرزا فخرالدین نراقی / ۵ جلد
  • ایضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد / فخرالمحققین / ۴ جلد[7]
  • کنزالفوائد فی حل مشکلات القواعد / سید عمیدالدین عبدالمطلب اعرجی / ۳ جلد[8]
  • فواعد القواعد / شهید ثانی[9]

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.