قطعه ۴۱ بهشت زهرا

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ در گوشه و کنار، هیچ توضیحی دربارهٔ آدم‌هایی قبر کسی که آنجا دفن شده‌اند نمی‌بینی. شاید گویاترین توضیح، «سنگ‌قبرهای شکسته» قطعه ۴۱ باشد. تا چشم کار می‌کند، به‌ندرت سنگ‌قبر سالمی پیدا می‌شود. اکثر سنگ‌قبرها کاملاً خردشده‌اند و به‌سختی می‌شود نوشته‌های رویشان را خواند. بعضی از بازمانده‌ها روی همان سنگ‌های خردشده دسته‌گل، چند شکلات یا میوه‌ای برای خیرات گذاشته‌اند. هرچند که تازه نیست و بیشتر گل‌ها و میوه‌ها زیر آفتاب تند تابستان خشک‌شده‌اند. بعضی دیگر نه، به‌جای سنگ، روی مزار یک در کوچک آهنی گذاشته‌اند. یک قبر دیگر هیچ نشانه‌ای ندارد، جز سنگ‌های کوچکی که دورتادور سنگ‌قبر فرضی، چیده شده. بعضی دیگر هم مزار سیمانی درست کرده‌اند. سنگ‌قبر سیمانی بزرگی هم کمی آن‌طرف‌تر از بقیه، در خلاف جهت بقیه سنگ‌ها افتاده. این‌های بقایای قبرهایی است که در دهه ۶۰ در اوج ترور مردم کوچه و بازار توسط منافقین، مردم از عصبانیت خوردشان کردند[2]

روبه‌روی قطعه ۴۱، قطعه ۲۴ بهشت زهرا قرار گرفته که محل دفن برخی مقام‌های ارشد جمهوری اسلامی است با آرامگاهی که به یاد «شهدای هفت تیر» یا «۷۲تن» ساخته شده‌است. در این آرامگاه که معمار آن «میرحسین موسوی» بوده، چهره‌هایی چون «محمد علی رجایی»، «محمدجواد باهنر» و «اسدالله لاجوردی» دفن شده‌اند.[3]

به گزارش خبرگزاری مهر، کسی قطعه ۴۱ را تمیز نمی‌کند. فاطمه باقری: بیرون از این قطعه، کمی آن‌طرف تر چند نفر از رفتگرهای شهرداری و باغبان‌های بهشت‌زهرا یک‌گوشه در سایه نشسته‌اند و استراحت می‌کنند. جلو می‌روم: «سلام، خسته نباشید. شما می دونید چرا قطعه ۴۱ این شکلی شده؟ معمولاً کی رسیدگی می‌کند؟» می‌گویند این‌طورها هم نیست و همه قطعات بهشت‌زهرا باغبان و مسئول نظافت دارند؛ ولی ساعت ۲ بعدازظهر، ساعت کاری همه تمام می‌شود و فقط پنجشنبه‌ها استثنائاً تا نزدیکی‌های ۴–۵ کار می‌کنند. اگر ما زباله‌ای این‌طرف و آن‌طرف می‌بینم هم به خاطر مراعات نکردن مردم است و…» یک‌دفعه یک نفرشان می‌گوید: «قطعه ۴۱... قطعه اعدامی‌ها رو میگی؟ اونجا که اصلاً مسئول نظافت نداره. کلاً کسی رسیدگی نمی کنه. منم نمی دونم چرا.»[4]

• قطعه ۳۳ بهشت زهرا