قحطی بزرگ چین
قحطی بزرگ چین (چینی: 三年大饑荒) از فجایع بزرگ تاریخ و ویرانگرترین قحطی گسترده تاریخ بشر بود که بین ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۱ رخ داد. خشکسالی، آب و هوای نامناسب و سیاست های بی خردانه مائو تسه تونگ در مسیر رشد صنعتی در رخ دادن این قحطی فاجعه بار مؤثر بودند. بین ۱۵ تا ۴۵ میلیون انسان جان خود را در طول این قحطی از دست دادند. در چین به دوره این قحطی "سه سال تلخ" گفته می شود.
| قحطی بزرگ چین 三年大饑荒 | |
| کشور | جمهوری خلق چین |
|---|---|
| موقعیت | سرزمین اصلی چین |
| دوره | ۱۹۵۹–۱۹۶۱ |
| مرگ و میر کل | ۱۵ میلیون نفره (آمار حکومت) ۱۵ تا ۳۰ میلیون (تخمین علمی)[1] دستکم ۴۵ میلیون (دیکاتر) |
| مشاهدات | شناخته شده به عنوان ویرانگرترین فاجعه تاریخ چین توسط فرانک دیکاتر. بخشی از جنبش یک گام بزرگ به جلو. |
| پیامدها | شکست جنبش یک گام بزرگ به جلو |
جستارهای وابسته
منابع
- Holmes, Leslie. Communism: A Very Short Introduction (Oxford University Press 2009). شابک ۹۷۸−۰−۱۹−۹۵۵۱۵۴−۵ . p. 32 "Most estimates of the number of Chinese dead are in the range of 15 to 30 million."
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Great Chinese Famine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.