قانون اساسی اسپانیا
قانون اساسی ۱۹۷۸ اسپانیا قانون عالی در قلمرو پادشاهی اسپانیا است. این قانون در پی رفراندوم قانون اساسی ۱۹۷۸ و تغییرات دموکراتیک در اسپانیا تصویب شد. قانون اساسی ۱۹۷۸ آخرین قانون اساسی رسمی اسپانیا است که پیش از آن دارای تعداد دیگری قانون اساسی مصوب بود.
این قانون اساسی ابتدا در رفراندوم ۶ دسامبر ۱۹۷۸ تأیید شد و در ۲۷ دسامبر به امضای شاه خوآن کارلوس رسید. امضا قانون اساسی یه عنوان نقطه اوج تغییرات دموکراتیک اسپانیا پس از مرگ حاکم قبلی، فرانسیسکو فرانکو در سال ۱۹۷۵ می‌باشد. این پروسه موجب شروع تعدادی از تغییرات سیاسی و تاریخی شد و کشور از رژیم ژنرال فرانکو به دولتی دموکراتیک تبدیل شد. در قانون اساسی شاه اسپانیا به عنوان رئیس حکومت شناخته می‌شود. با این حال، عنوان پادشاهی سمبولیک است و او دارای هیچ قدرت اجرایی نیست.[1]
 |
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: قانون اساسی اسپانیا |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Spanish Constitution of 1978». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ ژانویه ۲۰۱۶.
قانون اساسی کشورهای اروپایی | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل |
| .svg.png.webp) |
| واحدهای سیاسی کم‌رسمیت |
| |
| متعلقات و دیگر قلمروها |
| |
| نهاد مرتبط | اتحادیه اروپا | |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.