قائم‌مقام
قائم‌مقام امروزه به معنی پست دوم یک نهاد یا سازمان دارای اختیارات جانشینی رئیس سازمان می‌باشد. بنابرین به نوعی به معنی جانشین، نایب وموزمناب، نایب رئیس، معاون اول و … نزدیک می‌باشد.
قائم‌مقام لقبی قاجاری است. لقب قائم‌مقام در سال ۱۲۱۳ زمانی کنیز ح۳ح۳ح۳ح که عباس میرزا به حکومت آذربایجان منصوب شد به وجود آمد و به میرزا عیسی فراهانی اعطا شد که وزیر و نایب ولیعهد در تبریز بود. در دوران قاجار این لقب به وزرای حکمرانان ایالت آذربایجان داده می‌شد.
- افراد با لقب قائم‌مقام:
- میرزا عیسی فراهانی
- قائم‌مقام فراهانی
- میرزا صادق نوری
- میرزا علی قائم‌مقام
- میرزا عبدالرحیم طباطبائی تبریزی
- مهدی‌خان غفاری کاشانی
- یوسف عدل
- حجت الاسلام عبدالرحیم شهسواری (رئیس قائم مقام بهزیستی کل کشور)
منابع
- بایوردی، حسین. قائم‌مقام‌ها. مجله وحید، شماره ۷۶ (فروردین ۱۳۴۹): ص۴۱۹–۴۲۵
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.