غلامحسن اولاد

غلامحسن اولاد (زاده ۶ آبان ۱۳۲۹ فیروزآباد – درگذشته ۵ فروردین ۱۳۹۶ شیراز)[1] شاعر و نویسنده پیشکسوت معاصر شیرازی؛ متخلص به «م. اندیش»

بعد از مدتی بیماری و بستری در بیمارستان؛ سرانجام در ۵ فروردین ۱۳۹۶ در ۶۶ سالگی درگذشت.

این شاعر آثار ارزشمندی در غزل و شعر سپید از خود به جای گذاشته است.

آثار

  • باغ آتش
  • بهار و تکه مهتاب
  • کنار خوشه گندم
  • تریشه‌های غزل
  • تو سرو هم که نباشی بلندبالایی
  • عاشقانه‌هایم را هیچ‌کس نمی‌خواند.
  • در باغ خسته بعدازظهر
  • از خودت ای حوصله سر رفته‌ای.
  • همینکه زلف تو بر باد می‌رود کافیست.

آخرین اثر اولاد «صحرای بایزیدی» نام داشت که در سال ۹۵ رونمایی شد.

سال گذشته سالن اصلی دانشگاه فرهنگ و هنر شیراز به نام استاد غلامحسن اولاد نامگذاری شد.

از جملات زیبای وی:

"ادبیات و شعر فخیم هزارساله ما زمین‌گیر شده و مردم ظرف سال‌های اخیر یک‌باره با کتاب قهر کرده‌اند."

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.