عناصر دوخطی

عناصر دو خطی (به انگلیسی: Two Line Elements) (اختصاری TLE) یک قالب داده کدگذاری شده است، که عناصر مداری یک فضاپیما را در یک زمان مشخص که به مبدأ معروف است، نشان می‌دهد. این نوع قالب، برای استفاده در مدل‌های سادهٔ مکانیک مداری استفاده می‌شود. اس‌جی‌پی-۴ و اس‌جی‌پی-۸ از این دست مدل‌ها می‌باشند. بدون این قالب امکان استفاده از مدل‌های سادهٔ تغییر مدار وجود ندارد.

تاریخچه

اقدامات اولیه برای ایجاد این قالب به سال‌های ۱۹۶۰ بر می‌گردد. در سال ۱۹۶۵، مکس لین، برای اولین بار از امکان وجود چنین ابزاری در یک مقالهٔ علمی یاد کرد. در سال ۱۹۷۰ این قالب به صورت بسیار ابتدایی توسط او و کرانفورد توسعه یافت. در همان سال و سال‌های پس از آن این قالب و مدل مداری آن در ناسا و نوراد مورد استفاده قرار گرفت. کرانفورد به توسعهٔ تی‌ال‌ای ادامه داد و در سال ۱۹۷۹ دومین گزارش اسپیس‌ترک را منتشر کرد. درست یک سال پس از مدل ای‌جی‌پی-۴ نوشته شده به زبان فورترن در گزارش اسپیسترک ۳ منتشر شد. این امکان پیش‌بینی مکان یک فضاپیما یا جسم فضایی را با دانستن یک آن از عناصر مداری را می‌داد. برای انتقال داده یا گرفتن داده به این مدل از عناصر دو خطی استفاده می‌شد. اصلاحات و تغییراتی در طول سال‌های اخیر روی مدل اس‌جی‌پی-۴ انجام گرفته است ولی تی‌ال‌ای هنوز به صورت دی‌فکتو برای نمایش این عناصر استفاده می‌شود.[1]

در عین حال مدل‌های دیگری هم که پیچیدگی‌های خاص خود را دارند برای پیش‌بینی مدار ایجاد شدند، اما بعضی از آن‌ها با توجه به اینکه به اطلاعاتی نیاز داشتند که در عناصر دو خطی موجود نیست یا از طریق آنها قابل محاسبه نیست، از استفاده از این نوع قالب صرف نظر کردند.[1]

ساختار

ساختار قالب از سه خط تشکیل شده‌است. هر خط حداکثر می‌تواند ۶۹ کاراکتر داشته باشد.[2]

مثال از یک عناصر دو خطی
  • خط ۰ : نام ماهواره و جسم فضایی در کاتالوگ ماهواره نوراد (این خط به خط عنوان نیز مشهور است)
  • خط ۱ شامل اطلاعات مداری می‌باشد.
جایگاهستونتوضیحاتمثال
۱۰۱-۰۱نشان‌دهندهٔ خط1
۲۰۳-۰۷شماره ماهواره11416
۳۰۸-۰۸کلاس‌بندی (U=فاقد کلاس)U
۴۱۰ - ۱۲نشانگاه بین‌المللی، سال پرتاب84
۵۱۳-۱۴نشانگاه بین‌المللی، چندمین پرتاب سال (از صفر شروع می‌شود)123 (۱۲۴ پرتاب سال)
۶۱۵-۱۷نشانگاه بین‌المللی، چندمین جسم شلیک شده از راکتA (اولین)
۷۱۹-۲۰سال مبدا، دو رقم آخر86 (۱۹۸۶)
۸۲۱-۳۲روز سال به همراه قسمت روز50.28438588 (۱۹ فوریه ساعت ۶:۴۹:۳۰.۹۴)
۹۳۴-۴۳اولین مشتق حرکت متوسط تقسیم بر ۲ (این مورد به ضریب بالستیک هم معروف است)0.00000140
۱۰۴۵-۵۲دومین مشتق حرکت متوسط تقسیم بر ۶ (معمولاً خالی‌است)00000-0
۱۱۵۴-۶۱ضریب اصطحکاک (به بی‌استار هم معروف است)67960-4
۱۲۶۳-۶۳نوع تقویم نجومی0
۱۳۶۵-۶۸شمارهٔ عناصر ایجاد شده از اولین داده529
۱۴۶۹-۶۹چک‌سام (مدولو ۱۰)3
  • خط ۲ شامل اطلاعات مداری باقی‌مانده است.
جایگاهستونتوضیحاتمثال
۱۰۱-۰۱شماره خط2
۲۰۳-۰۷شماره ماهواره11416
۳۰۹-۱۶انحراف مدار (درجه)98.5105
۴۱۸-۲۵طول گره صعودی (درجه)69.3305
۵۲۷-۳۳خروج از مرکز مداری0012788
۶۳۵-۴۲شناسه حضیض (درجه)63.2828
۷۴۴-۵۱آنومالی متوسط (درجه)269.6985
۸۵۳-۶۳تعداد چرخش‌های مداری در روز14.24899292
۹۶۴-۶۸شمارهٔ چرخش مداری از مبدا34297
۱۰۶۹-۶۹چک‌سام (مدولو ۱۰)8

منابع
  1. «Revisiting Spacetrack Report #3» (PDF). انستیتو آمریکایی هوانوردی و فضانوردی. ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۶.
  2. Kim Dismukes (۲۳ سپتامبر ۲۰۱۱). «Definition of Two-line Element Set Coordinate System». ناسا. دریافت‌شده در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.