عددنویسه

عددنویسه یک یا چند نماد یا واژه‌ای در یک زبان طبیعی است، برای نشان دادن یک شماره (عدد). عدد یک مفهوم است که نمی‌توان با چشم آن را دید. درحالی‌که عددنویسه یک نماد هندسی است که برای آن مفهوم به کار می‌رود و با چشم دیده می‌شود. نسبت «عددنویسه» به «عدد» مانند نسبت «واژه» است به «چیزی» که آن واژه به آن اشاره دارد. نمادهای «۱۲»، «دوازده»، «۱۲»، «XII» عددنویسه‌هایی هستند که همگی یک عدد را در پایه ده نمایش می‌دهند.[1] یک عددنویسه در حقیقت توالی رقم‌ها است.

تاریخچه
اعداد یک تا ده در سامانه‌های شماره‌نمایی مختلف
پارسی ۱۲۳۴۵۶۷۸۹۱۰
عربی ۱۲۳٤٥٦۷۸۹١٠
دیوانگری १२३४५६७८९१०
عبری אבגדהוזחטי
انگلیسی 12345678910
مالایام ൧൨൩൪൫൬൭൮൯൧൦
چینی 一二三四五六七八九十
سوژو 〡〢〣〤〥〦〧〨〩〡〇
رومی IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXX
تایلندی ๑๒๓๔๕๖๗๘๙๑๐

در آغاز شماره‌ها را با چوبخط نمایش می‌دادند. زمانی دراز طول کشید تا بشر بتواند نشانه‌هایی هندسی برای نمایش شماره‌ها بسازد. این نمادهای نشان‌دهندهٔ عددها پیش از نشانه‌های دیگر ساخته شده‌اند. در آغاز پیدایش شمارش واژه‌های شمارش وابسته به جنس چیزها بود. مثلا واژهٔ بازگویندهٔ پنج مرد با واژهٔ بازگویندهٔ پنج اسب یا پنج قرص نان تفاوت داشت. بعدها پنج بودن ویژگی مشترک آن‌ها شناخته شد و این پنج بودن نام خود را مستقل از جنس چیزها به دست آورد.[2]

پانویس
  1. Numeral، دانشنامه کلمبیا، بازیابی ۱۱ اکتبر ۲۰۰۸
  2. محاسبات عددی، بهمن مهری، چاپ چهارم، تهران، انتشارات آییژ
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.